dushuncelerine deyil, hisslerine qapilmishdi sadece. O, Nermine bexsh etdiyi opushlerin mukemmel ve qusursuz olmasina gore ise oz zengin tecrubesine borclu idi. Ve indi bu tecrube onun aglindaki Cavidle bagli suallara cavab tapmaga komek olmushdu. O, ehmalca Nerminin dodaqlarindan son defe opdu ve ona yene heyranliqla baxaraq: Seni sevirem. Seni cox sevirem, Nermin, deyerek onu qucaqlayib ozune sixdi.
Nermin bu opushun tesirinden hele de cixa bilmemishdi ve sessizce Ruslanin onu qucaqlamasi ile birlikde bashini yavashca onun ciynine dayadi. Gulumseyerek ona sarilan Ruslanin nefesini boynunda hiss etdikce ona daha da mohkem sixilaraq bilincsiz shekilde oz sevgisini ona gosterirdi.
Ruslan onun qulagina picilti ile: Nermin, seni open ilk oglan oldugumcun cox xoshbextem, deyerek onun saclarina yene ince opushlerle toxundu.
Nermin onun emin sozlerini eshiderken teeccublenib nehayet ki, sessizliyini picilti ile pozdu: Bunu nece anladin?
Ruslan gulumseyerek: Bunu anlamaqcun seni bir defe opmek kifayet etdi. Cunki sen saf ve tecrubesiz shekilde qarshiliq verdin opushlerime ve men o deqiqe anladim her sheyi. Nermin sen menim meleyimsen. Toxunulmamish, lekelenmemish, saf ve temiz meleyim.
Nermin utandigi ucun uzune bele baxmaga cekinirdi Ruslanin. Ve sadece onun qucagina siginaraq demek istediklerini ifade ede bilirdi. Ruslan onun bu susqunlugunu pozmaq ucun biraz dikelib Nerminle uz-uze dayandi. Nermin hele de utandigi ucun gozlerini ondan yayindirmaga calishirdi. Ruslan eli ile zerifce onun cenesine toxundu ve: Nermin, sen utanilacaq bir ish gormemisen. Xahish edirem, gozlerime bax, deyerek goz-goze gelmekcun onun bashini ehmalca eli ile yuxari qaldirdi.
Nermin cesaretini toplayib ona baxdi: Axi, bizim etdiyimiz dogru deyil. Men utaniram oz hereketimden, her kes bizi gordu, deyerek yene bashini ashagi saldi.
Ruslan gulumseyerek yene onun bashini qaldirib gozlerine baxaraq: Nermin, hec kim bizi muhakime edib etdiyimizin sehv ve ya dogru olduguna qerar vere

<< 1 ... 75 76 [77] 78 79 ... 261 >>