xebersiz qoyma.
-narahat olma. Gelse,mene zeng vur,deyib qapidan cixdi.
Yarim saat sora artiq Holdinqdeydi. Katibeye yaxinlawib
-mene Elcan bey lazimdi. Burdadi?
-hele gelmeyib.
-telefonun,ya da unvanin verin mene.
-uzr isteyirem,amma,kenar wexslere bu kimi melumatlar vermek qeti qadagandi.
-bu cox vacibdi.
-teessuf edirem,katibe sozunden donmedi.
-isteyirsiniz eylewin,bir azdan gelmelidi.
Umudu burdan da uzulmuw EMIN elacsiz halda geri donub qizin gosterdiyi yere eylewdi.
<Hardasan,Gulcicek>picildadi. . .
Elgiz istese de yerinden terpene bilmir,baxiwlariyla divara qisilib donuq baxiwlarla mechul noqteye baxan Gulciceye ve yixildiqi yerdece tibbi mudaxile edilen qardawina baxirdi. Elinden hec ne gelmirdi. Terpenmek,nese etmek istese de bacarmirdi. Gucu yalniz goz yawlarina catir,sessiz aglayirdi. Yalniz Elcani yerden qaldirib hay kuyle aparanda ozunde guc toplayib hekimlerin ardiyca qacdi.
-Qardawima ne olub?
-mane olmayin!hekimlerden biri qarwisini kesib mane oldu. Elgiz conub Gulciceye dogru yuyurdu ve dizlerini yere atib
-Gulcicek..meni ewidirsen?,deye ehtiyatla seslendi. Lakin cavab almayib qollarindan tutaraq silkelemeye bawladi.
-ozune gel,GULCICEK! Xahiw edirem,bir soz de!
Gulcicek sanki onu hec ewitmirdi de. Hec ne ifade etmeyen baxiwlarini Elgizin gozlerine dikib hereketsiz dayanmiwdi. Elgizin ureyi partlamaq derecesindeydi. Gozlerinden leysan yagirdi.
-Sen bizim bacimizsan,Gulcicek. Meni ewidirsen? Sen Cennetsen,deye olanlari ona bawa salmaga caliwdi. Aniden Gulcicek onu sinesinden iteleyerek gucu yetdiyi qeder qiwqirdi.
-toxunma mene,toxunmaa!!deyib gozlenilmez halda qalxaraq cixiwa dogru yuyurdu.
Elgiz de onun ardiyca getdi.
-Dayaaan!
Gulcicek honkurtu ile aglayaraq ozunu binadan bayira atdi. Dunya bawina ucmuw,zaman dayanmiwdi sanki. Wahid olduqlari,ewitdiklerinin tesirinden hec cur cixa bilmirdi.Elgiz ona catib qolundan yapiwanda qiz deli kimi qiwqirmaga bawladi.
-sakit ol..sakit. Her wey yaxwidi,Elgiz asta sesle

<< 1 ... 3 4 [5] 6 7 ... 11 >>