ozune getirdi. Konulsuz elini cibine salib telefonu cixararaq manitora baxdi ve iwiqlanan nomrenin Emine mexsus oldugunu gorcek cavab duymesini basdi.
-alo?
-Gulcicek hani?
Elcan aciz idi. Ne deyeydi,nece deyeydi ki. Dodaglari kilidlendi.
-Elcan!Eminin esebi ve kobud sesi geldi.
-biz xestexanadayiq. . .
-ne???ne olub?hansi xestexana?Emin yagiw kimi suallari yagdirmaga bawladi.
Elcan zorla unvani soyleyib elaqeni sonlandirdi. Gulciceyin deli honkurtusunun sesi hele de ewidilirdi. Bu usyan dolu ses ureyini min yerden yaralayirdi. Ayaglari onu palataya surudu. Qapida heykel tek dayanib birce saat icinde taninmaz hala duwen Gulciceyi izledi. Baxiwlari toqquwanda Gulcicek ani susdu ve gozlenilmez halda Elcanin uzerine wiqidi. Zeif yumruglarini oglanin sinesine cirparaq qiwqirmaga bawladi.
-de ki yalandi...de! Niye susursan? Seninleyem! Yalandi de!
Elcan bawini arxaya ataraq sessiz aglayirdi. Bu an yalniz olmek,bu acidan,xecaletden qurtulmaq isteyirdi.Gulciceyin umud dolu ittihamlari ureyini goynetse de susurdu. Elgiz de lal kimi dayanmiwdi. Ureyinde ozunu qinayir,her weyin gunahini ozunde gorurdu. Belke de wubhelerini ele ilk gunden ailesine soyleseydi,bu facie bawlarina gelmeyecekdi.
Gulcicek yorulub dizleri uste cokdu. Indi ne aglayir,ne daniwirdi. Elece heykel tek dayanib bawini sinesine endirmiwdi.
Elgiz ozunde guc toplayib Gulciceyi yerden qaldirdi. Qiz haldan duwmuwdu. Muqavimet etmeye gucu yox idi. Bundan istifade edib ehtiyatla qizi carpayida oturdaraq ozu de yaninda eylewdi.
-ne olar,sakit ol,aglama..
-men Nigari isteyirem,Gulcicek az qala picildayib Elgize siqindi. Elgiz ferehle onu bagrina basdi
. . .
Eminle Nigarin geldiyini gorse de Elcan yerinden qalxmadi.Dunya gozunde tam menasini itirmiwdi. Daha dunen dunyanin en xowbexti idi.. Nigar Eminin elini buraxib ona dogru qacdi.Elcanin gorkemi ona hec de yaxwi weyler ved etmirdi.Qorxuya duwdu. Yaxinlawib bir wey soruwmaga cesareti catmadi. Ayaq saxladi. Bir xeyli dayandiqi yerden olduqca berbad

<< 1 ... 5 6 [7] 8 9 ... 11 >>