Bir bayram günü idi. Uşaqların içinde bir uşaq vardı ki, üzünde gülüşler yox idi. Şefqet Peyğemberi (sas) o qızın elinden tutdu ve bele dedi: "Kederlenme qızım! İsteyersen, qızım Fatime bacın olsun, yoldaşım Aişe anan olsun, men de atan olum!" Sonra onu evine apardı, gözel paltarlar geydirdi Hz. Fatime ve Hz. Aişe...
- Sevgili Peyğemberimiz, bir bayram günü evinden çöle çıxmışdı, bu esnada küçede qarşılaşdığı Müselmanlarla bayramlaşırdı. Uşaqlar da gözel paltarlarını geyinib şenlik içinde bayram coşğusunu yaşayırdılar.
Ancaq bir qız uşağı var idi ki, bir kenara çekilmişdi, kederliydi, diger uşaqların üzünde olan gülücükler onda görünmürdü. Peyğember Efendimiz, bu qız uşağı ile maraqlandı. Meger bu usaq bir şehid yetimiydi! O da gözel paltarlar geyinmiş olaraq analı atalı, sevincli bir bayram yaşamağı elbette isteyerdi.
Efendimiz Hezretleri onun elinden tutdu, "Kederlenme" dedi, "Kederlenme qızım! İsteyersen qızım Fatime bacın olsun, yoldaşım Aişe anan olsun, men de atan olum!" Bunu hansı uşaq istemez ki!
Sevgili Peyğemberimiz bu şehid yetimi qızcığazı evine apardı, Hezreti Fatime ve Hezreti Aişe ona yeni paltarlar geyindirdiler, saçını daradılar, cibine bir miqdar pul qoydular. Şehid yetimem üzü gülürdü. Artıq o da o biri uşaqlar kimi bayramın coşğusunu üreyinde hiss edirdi. Ona bu mühiti hazırlayan, Sevgili Peyğemberimiz'di!

Bir yetim qız uşağı..

Biz de Ramazanın sevimli mühitini uşaqlarımızla paylaşmalıyıq. İftar evvelinde uşaqlarımıza zaman ayırmalı, onlarla birlikde Quran oxumalı, Quran dinlemeli, namaz sure ve dualarını oxumalarını övladlarımızdan dinlemeliyik. Belece hem onlara deyer vermiş hem de sehvlerini düzeltmiş olarıq.
Oruc tutacaq yaşda olmasalar bele, onları imsaq ve iftar süfrelerine ortaq etmeli, aileleriyle, dost ve qohum ile planlaşdırılan iftarları uşaqlarımızla paylaşmalıyıq. Mümkünse zaman zaman iftar ve sahur alverine uşaqlarımızla birlikde getmeliyik. Bu xüsus uşaq zehininde oruca xüsusi bir maraq yaradacaq. Ayrıca

[1] 2 >>