Proloq İnsan hemişe iki seçim arasında qalır: yaxşılıqla pislik, sevgi ile nifret, insanlıqla vicdansızlıq... Hamı insandır, amma hamı insan kimi yaşaya bilmir.Bu adı şerefle daşımaq hamıya nesib olmur... Vicdan insanın en böyük dostu ve düşmenidir.Dünyada insanı vicdan ezabı qeder ezen ikinci hiss yoxdur... Sevgi ile nifret arasında bir addım ferq var.Axı nece ola biler ki, sen vaxtile nifret etdiyin insanı sonra bütün qelbinle sevirsen? Ya da ki, eksine?!... Yaxşılıq etmekle birine öz gücünü verirsense, pislik etmekle birinden onun gücünü alırsan... Axı niye hamı bir ola bilmir?!... 1-Cİ BÖLÜM Humay telefonda çalınan saat zengine gözünü açdı.Tez elini uzadıb telefonu götürdü.Gözlerini ovxalayaraq ekrana baxdı.06:30 Derinden nefes alaraq yataqdan qalxdı.Vanna otağına getdi. Humay 25 yaşında genc, gözel qız idi.Atası Selim Kerimov ölkenin en varlı iş adamlarından biri idi."EL Holdinq"in esas direktoru idi.Anası Seide xanım ise hemin holdinqin himayesinde olan "Ellada" uşaq inkişaf merkezinin rehberi idi.Humay ailenin tek övladı idi.Amma buna baxmayaraq atası-anası onu erköyün böyütmemişdiler.Çünki Selimle Seide bu ceh-celalı min bir eziyyetle qurmuşdular.Onlar universitet illerinde bir-birini tanıyıb sevmişdiler.Valideynlerinin razılığı esasında evlenmişdiler.Serim bey ixtisasca mühendis idi.Öz iti ağlı ve çevik düşüncesi ile yavaş-yavaş yuxarıya dırmaşa bilmişdi.Seide xanım da ona her yolda kömek elini uzatmışdı... Humay genc olmasına baxmayaraq heyatın sert üzünü görmüşdü.Telebelik illerinde valideynlerini avtomobil qezasında itirmişdi. Holdinqde bütün işler onun çiynine düşmüşdü.Eyni zamanda anasının rehber olduğu uşaq inkişaf merkezini de idare etmeye çalışırdı. Maşına minib holdinqe teref sürmeye başladı.Heç vaxt sürücü tutmaq istememişdi.Onun üzüne baxan kimi nece qürurlu biri olduğunu sezmek olurdu. Holdinqde veziyyet get-gede pisleşirdi.İflasa doğru gedirdi.Bütün işçiler seferber olunsa da, heç bir netice olmamışdı.Amma heç kim başa düşmürdü ki, bu iflas

[1] 2 3 ... 213 >>