bilmir...
-Axı niye onu seanslara aparmırsan?...
-Yaddaşı pozulmuş adam?!...Defelerle eve tanınmış hekimleri devet elemişem, faydası olmur...
-O, senin üçün bu qeder deyerlidir?-incik sesle soruşdu.
Humay heç özü de başa düşe bilmedi ki, gözleri niye dolur.Oqtay elinin tersi ile onun yanaqlarına süzülen göz yaşlarını sildi.
-Ağlama...Bizim aramızda heç ne olmayıb...Men sadece onun sağalmasını isteyirem...Tez-tez yanına getmeyime sebeb budur...
-Amma o, seni öpdü...Men gördüm..Onun sene qarşı hissleri var...
Oqtay onun başını sinesin sıxıb sakitleşdirdi.Humayın axan göz yaşları onun köyneyini islatmışdı.
-Humay, neye deyirsense, and içmeye hazıram, amma inan mene...
-İnanıram...
* * *
Ruslan qapını hirsle çerpıb eve girdi.İri addımlarla zala girdi.Resul deli kimi gezib gülürdü.Ruslan zala diqqet yetirdi.Yerlerde boşalmış viski şüşelerivar idi.
-Resul, danışmalıyıq!
-Ooo, qardaşım gelib...Gel bura seni bir öpüm....Xa...
Resulun danışığından hiss olunurdu ki, qederinden artıq içib.Resul ayaqları dolaşa-dolaşa gelib Ruslanın qarşısında dayandı.Gözleri xumarlanırdı.Yıxılmamaq üçün Ruslanın çiyinden tutdu.Onu bağrına basdı.Ruslan qardaşının halına acıdı.
-Ne olub sene?...Bu ne haldır bele?!...
-Heç,qardaşım menim...Heeeeeçççç...
-Yene içmisen?...Offf,Resul!...Sen ne vaxt ağıllanacaqsan?!...Anla artıq!...Humay sene qardaş gözü ile baxır...Senin xetrine men qayıtmağı engelledim, amma bu qederi de yox!...Özüne gel!...Gel gedek seni özüne getirek!...
Ruslan bunu deyib Resulun qolunu boynuna keçirdib onunla ayaqyoluna addımlamağa başladı.Resul yıxıla-yıxıla gedirdi...
Artıq 20 deqiqeden sonra Resul divanda eyleşib gözlerini mechul nöqteye zillemişdi.Ruslan onun qarşısındakı balaca stola kofeni qoydu.Özü ise qardaşının yanında eyleşdi.
-Niye?...
Resulun sualından Ruslan azacıq qorxdu.
-Ne niye?!...
-Niye meni yox, onu sevir?!...
-İlahi!...Ya Rebbim!...Sebr!...Resul, bunu hardan çıxardırsan axı?!...
-Görürem,Ruslan...Görürem...
-Resul, sebrimi

<< 1 ... 100 101 [102] 103 104 ... 213 >>