sevmirem...
-Bilirem...Amma o seni sevir...
Oqtay onu qolları arasında daha berk sıxıb sakitleşdirmeye çalışdı.Humay ise dayanmadan ağlayırdı.Zeif yumruqları ile onun sinesini döyeclemeye başladı.
-Axı...niye?....Niye?...
-Humay,yalvarıram...Ayyyy...
Oqtay özü istemeden Humayı azacıq iteledi.Humayı sanki ildırım vurdu.Oqtayı vurduğuna peşman oldu.Oqtay eli ile üreyini tutub derinden nefes almağa başladı.Humayın boğazı qurumağa başladı.Tez-tez udqunub Oqtaya baxdı.Elini Oqtayın elinin üstüne qoydu.
-Ne oldu?...Ne oldu sene?
Oqtay onun eli öz elinin üstünde görende nefes almağı unutdu.Gözlerinin içine baxdı.Humay yene özünü itirmeye başladı.Sanki nefesi çatışmırdı.
-Çox incitdim?...
-Yox...Onsuz da 10 ildir ki, beledir...Sadece dermanları unutmuşam bugün...
Nefes nefese dayandılar.
-Her şey mene göre oldu?...
Humayın gözleri tekrar dolmağa başladı.Oqtay onun elini öpüb tekrar üreyinin üstüne qoydu.
-Özünü günahlandırma...
-Axı...
-Humay, sen o vaxt 15 yaşında idin...Ne bilerdin axı?!...Ne bileydin ki, bele olacaq?!...Xahiş edirem, özünü günahlandırma...
-Sen axı meni o vaxt görmemişdin...
-Yox, yanılırsan...Görmüşdüm...Senin şeklini görrmüşdüm...Senin o saf gözlerini, mesum tebesümünü görmüşdüm...
-Sadece şekildemi?!-sesi titredi.
-He...Sadece şekilde...Mene inanmırsansa...
-Yox,inanıram...Sene inanmamaq mümkün deyil...Men adece olaraqq şokdayam...Sen bu 10 ili ..
-Humay, xahiş edirem, sus...Men o illeri xatırlamaq bele istemirem...Men yaşamıram...Yaşayan ölüyem...
* * *
Qedirle Rafiq eyvanda Bakının esrarengsiz gecelerini seyr edirdiler.Ellerinde stekan viski içirdiler.
-Qedir, Oqtay meselesi ne oldu?...Hele de fikirleşirsen?...
-Düşünürem hele...
-İnana bilmiremsene...
-İnan,Rafiq, inan...Oqtay menimle oynadığı oyuna göre it kimi peşman olacaq...
-Hansı oyunu oynadığını bilseydik...
-Çox yaxında...
Humay gözlerini onun bozaçalar gözlerinden çeke bilmirdi.Sanki nefes almağı bele unutmuşdu.Eli hele de Oqtayın üreyinin üstünde

<< 1 ... 105 106 [107] 108 109 ... 213 >>