vermeli idiniz...Amma indi ise her şey menim istediyim kimi olacaq!!!
-Amma..
Selim ağzını açmağa macal tapmamış Oqtay keskin şekilde onun sözünü kesdi.
-Atamın ölümüne şahidlik etdiniz, hele üstelik heç ne olmamış kimi "infaktdan dünyasını deyişdi" başlığı yapışdırmısınız ölümüne!...Eger menim elime bu lenetegelmiş senedler keçmeseydi, belke de dünyanın en avam adamı olacaqdım, Selim emi!...
Bunları deyib hirsle penceyinin cibinden senedleri çıxardıb stola çırpdı.Selim daşa döndü.
-Eger menimle razılaşmasanız, bütün bildiklerimi polise anladacam!
-Sen...polise..inanırsan?!...
-Bir hüquqşünas kimi edaletin varlığına şübhe edirem,Selim emi...Amma eger menimle razılaşmasanız, olan qalan gücümü seferber edecem...Buna heç, amma heç şübheniz olmasın!...
Oqtayın qan çanağına çevrilmiş gözlerini görende Selim azacıq qorxdu.
-Yaxşı..Amma yalvarıram...
-Yalvarmayın,Selim emi...Ne siz, ne de aatam...Heç kim mene yalvarmasın!...Bundan sonra mene yalvarmaq yoxdur!...Heç kime acımaq da yoxdur!...
Selim qarşısında dayanmış cavan oğlana baxıb daşa döndü.
-Qerarınızı verin, Selim emi...Razısınız, ya yox?!...
Selimin gözleri daha da böyüdü.
-Ne isteyirsen?...
-Bütün cahan ses yayırsınız ki,menim atamın ölümünde, yeni infarkt olmasında sizin eliniz var, Selim emi...
-NE?!...
-Beli!...Hele üstelik men sizinle düşmenem...
Oqtayın kinayeli danışmasından özüne gele bilmeyen Selim elini hirsle stola çırpdı
-Oğlum, sen...-sesi esebinden titreyirdi.
-Men ne, Selim emi, men ne?!...Siz ikiniz -atamla sen meni öldürdünüz daha!...Bundan sonra heç kim qarşısında evvelki Oqtayı görmeyecek!...
Selimin bütün bedeni boşaldı.Key kimi stula çöküb başını elleri arasına aldı. Çuxura düşmüş gözlerini qaldırıb Oqtayın üzüne baxdı.Oqtay esebden titreyen bedeni getdikce süretle esirdi.
-Selim emi!...Men gözleyirem!...Ya he, ya da yox!...
-Axı niye?...Niye menden bele amansız qerar gpözleyirsen?!...
-Siz ikiniz bu barede çoxdan aleme car çekmeli idiniz!...Amma

<< 1 ... 107 108 [109] 110 111 ... 213 >>