inanmayacam!...Meni men eden biri haqqında heç vaxt pis düşünmerem!...İndise danış!....Her şeyi!...
-Axşam!...
Fuad ağzını açmağa macal tapmamış Oqtay ildırım süretile otaqdan çıxdı.Fuad celd döşemeye, sonra tumbanın içine baxdı.Qovluqlar yerinde deyildi.
-Dur!...
Fuad qaçaraq Oqtay çatdı.Oqtay qapının ağzında idi.
-Susacağını bilirem,Fuad...
Soyuq baxışlarla Fuadı süzüb evi terk eledi.
* * *
-Sunay, sakitleş..
-Seide, gelmedi...Mene nifret edir...Sevmir meni...
Sunay bunları deyib stula çökdü.Seide elindeki bıçağı stola buraxıb Sunayı qucaqladı.
-Sunayım, sakitleş...
İki bacı da ağlayırdı.
-Ne baş verib?!
Humayın sesini eşitdiklerinde ayağa qalxdılar.
-Heç ne,Humay xanım..
Sunayın qızarmış gözlerini gören Humayın üreyi ağrıdı.Başı ile Seideden çıxmasını istedi.Seide bacısının çiyinlerini sığallayıb çıxdı.Humay Sunayı qucaqladı.
-Ağlamayın, Sunay xanım...
İkisi de ağlayırdı.
Biri oğlu üçün...
Biri ise...


-Oqtay bey, Qedir müellim...
-Aydındır,-Oqtay soyuqqanlılıqla cavan oğlanın sözünü yarımçıq kesdi.
Oqtay celd pillekanlarla yuxarı qalxdı.Qedirin katibesi yerinde deyildi.Oqtay qapını döymek isteyirdi ki, içeride geden söhbet onu dayandırdı.
-Qedir, Oqtay axmaq deyil!...10il burada çalışan, altını-üstünü bilen birini aldatmaq o qeder de asan görünmesin sene!...
-Hele de anlamıram,Rafiq...Onu burada saxlayan nedir?!...Atası Ramilin qisası yoxsa başqa şey?!...
Oqtay Qedirin kinayeli danışığına yumruğunu sıxdı.
-Yeni düşünürsın ki, başqa şey var?!...
-Niye de olmasın?!...Rafiq, bizim bilmediyimiz nese olmalıdır...Yoxsa intiqam ateşi ile illerle yanan biri Humaya bütün kartları açmazdı...
-Humay....
-Ne demek istedin sen, Rafiq?!...
-Bizim Oqtayımız tesadüfen o qıza aşiq olmayıb ki?!
İkisi de gülüşdüler.Oqtay yumruğunu sıxıb gözlerini yumdu.
"İxtiyarım olsaydı, ikinizi de ele burdaca geberderdim, alçaqlar!"
Başını çevirib uzaqdan katibenin geldiyini gördü.Tez özünü ele alıb qapını döydü.
-Gelin!
Oqtayın içeri girdiyini gören

<< 1 ... 113 114 [115] 116 117 ... 213 >>