baxdı.Gözleri dolmuşdu.
-Humay...
-Ay can...
-Peşmanam...Çox peşmanam...Kaş ki bunu ona elemezdim..Kaş ki onun kimi insanı itirmezdim...Amma...
Nergizin gözünden damlaları sel kimi tökülmeye başladı.Nergiz ayağa qalxıb onun başını sinesine sıxdı.Özünün de gözleri dolmağa başlandı.
-Humay, men ne etdim?!...Ne etdim men axmaq?!...
-Şşş...Sakitleş...Sen sadece Resulu unutmağa çalışırdın...
-Yox, men ondan bir oyuncaq kimi istifade etdim...Bir elcek kimi deyişdim onu...O ise heç ne elemedi...Qarşıma şert qoydu ki, onun qarşısına çıxmayım...Hetta Azerbaycana bele qayıtmayım!...
-Bes sen niye onun şertini yerine yetirmedin?...
-Unutmuşdum..Hem de senin mene ehtiyacın vardı...
-Unutmuşdun?!..
-He, bacım...Men her şeyi unutmuşdum...Resulu da, Fuadı da...Amma senin sesini eşidende sanki keçmiş meni özüne çekdi...
-Fuad intiqam almaq isteyen biri deyil, Nergiz...
-Bilirem...
Nergizi sanki ildırım vurdu.Ayağa qalxıb Humaya baxdı.
-Sen...haradan...bilirsen?
-Oqtay...Onu tanımağa başlayıram artıq...Onun insanlığına heyranam, Nergiz...Bir insan bu qedermi döze biler?!...
* * *
Fuad maşını yüksek süretle idare edirdi.
10 İL EVVEL...
-Yoooooxxxx!...
-Gel!!!
Yaşlı adam onun qolundan darta-darta evden çıxartdı.Fuad müqavimet göstermek isteyende onu şilleleyirdi.Axırda heyete çıxartdı.Fuad buna bendmiş kimi ucadan qışqırmağa başladı:
-Kömek edin!...Kömek edin!...
Yaşlı adam bunnu eşidib deli kimi gülmeye başladı.
-Qışqır, bala, qışqır...Onsuz da sene kömek eden olmayacaq!...Bu mehellede heç kim bir-birine kömek etmir...Unutmusan deyesen?!...
Fuad ağlamağa başladı.Yaşlı adam düz deyirdi.Bu mehellede heç kim bir birine kömek etmirdi.Kimse ölürdüse ağlamaq evezine qeh-qeh çekib gülerdiler...
-Yalvarıram, nooolllaaaarrrr, meni buraxın...
-Yooooxx, menim balam...Heç vaxt!...
Yaşlı adam bunu deyib deli kimi gülmeyine davam eledi.Fuadın gözünden süzülen damlalar durmaq bilmirdi.Qolunu onun elinden xilas etmek isteyende daha berk sıxılırdı.Fuad güzsüz olduğunu

<< 1 ... 116 117 [118] 119 120 ... 213 >>