baxışlarla zengi qebul etdi.
-Eşidirem...NE?!...
Humayın sesindeki heyecanı hiss eden Oqtay celd ayağa qalxıb onun yanına geldi.
-Ne oldu?!..
-Yaxşı, yaxşı...İndi gelirem...
Humay zengi bitirib Oqtay baxdı.
-Oqtay, Fuadla Resul bir-birlerine giribler...
Oqtayın gözlerindeki ağrıni görmemek üçün kor olmaq lazım idi.
-Oqtay?!...Ne oldu sene?!...
Humayın narahat dolu sesi Oqtayı özüne qaytardı.Humayı sinesine berk sıxaraq dedi:
-Keçmiş qayıdır, Humay...
-Ne?...Oqtay, sen ne danışırsan?!...
-10 il evvel men Fuadı xilas ederken yaddaşını itirmişdi...
38 bolum
Oqtayla Humay celd restorandan çıxıb maşına mndiler.Oqtay maşını işe saldı.
-Oqtay, ne oldu sene birden?!...
Humayın narahat dolu sesi Oqtayı özüne qaytardı.Humaya baxıb udqundu.Humay Oqtayın gözlerindeki ağrını görende gözünden yaş damcılandı.
-Oqtay, ne olub?...Her defe senin gözlerindeki ağrını görmek menim içime iyne kimi batır...
Humay elini Oqtayın üzünü qoyub onu sığalladı.
-Humay, men Fuadı xilas edende ölüden de beter idi...
Oqtayın göz yaşlarını gören Humayın da göz yaşları süretlendi.
-Üreyini boşalda bilersen...
-İndi yox, Humay...Xahiş edirem, indi yox...
-Yaxşı...Ne vaxt istesen...
Oqtay maşının süretini daha da artırdı.Humayın elinden tutdu.
-İnan mene, Humay...
-İnanıram,Oqtay...İnanıram...
Humayın telefonu zeng çaldı.Celd telefonu çıxardıb ekrana baxdı.
-Nergizdir...
Oqtayın Humayın nedense çekindiyinin hiss eledi.
-Cavab ver...Men Fuadı bilirem...
Humay Oqtaya baxdı.Teeccüb qarışıq sevincle soruşdu:
-Bilirsen?!...
-Fuadın menden gizletdiyi heç ne yoxdur...Cavab ver...
Humay xefifce gülümsündü.Zngi qebul etdi.
-Eşıdirem, Nergiz...Ne olub?!...
Humayın heyecanlı danışması Oqtayın narahatçılığına sebeb oldu.Keskin hereketle başını ona teref çevirib narahat dolu baxışlarla Nergize baxdı.
-NE?!...
Nergiz böyümüş gözlerle Oqtaya baxdı.Gözlerindeki teeccüb, narahatçılıq, sevgi, teşekkür bir-birine qarışmışdı.Oqtay ona baxaraq sükanı idare edirdi.
-Nergiz, sen menim

<< 1 ... 137 138 [139] 140 141 ... 213 >>