stola buraxıb hiyleger tebessümle gülümsündü.Rafiq ona baxdı.Qedir ayağa qalxıb kabinetde gezmeye başladı.
-Demeli bele,Oqtay!...
-Qedir, Oqtay bilse ki, onu teqib etmisen...
-Oqtay onsuz da bilir...
Qedirin sert şekilde onun sözünü yarımçıq kesmesi Rafiqi cin atına mindirdi.Hirsle ayağa qalxıb Qedirin qarşısında dayandı.
-Ve, Qedir?!...
-Vesi yoxdur, Rafiq!...Sene ne olub?!...Son günler yaman aqressivsen...
Qedirin kinayeli gülümsemesi Rafiqin gözlerinin kellesinden çıxmasına sebeb oldu.
-Qedir, o Seideye olan eşqin üzünden mehv etmediyin adam day qalmayıb!...
-Yox, qalıb...Qızı...
Qedir bunu deyib stolun arxasına keçdi.Rafiq sanki daşa dönmüşdü.Başını silkeledi.Gözlerini defelerle açıb yumdu.
-Sen indi onun qızını da öldüreceksen?!...
Rafiqin teeccüb dolu nidaları Qedirin diqqetinden yayınmadı.
-Eger bu işe burun soxsa böyük memnuniyyetle!....Rafiq, ne olub sene?!...
Rafiq ağır addımlarla Qedir terefe geldi.Elleri ile stola dayaq verdi.
-Oqtay öyrense seni heç vaxt sağ buraxmaz...
-Oqtayın öyrenmeli olduğu çox şey var, Rafiq....
-Meselen?!...
Rafiqin eseble danışması Qediri güldürdü.
-Rafiq, Allah eşqine!...Milleti özüne güldürme!...Deyesen unutmusan?!...
Qedirin kinayeli danışması Rafiqin eseblerini tarıma çekmişdi artıq.Hirsle stola yumruq vurdu.
-Qedir, adam kimi danış!!!
-Doğrudan?!..Lap yaxşı!...25 il evvel...
Rafiqin gözleri böyümeye başladı.Boğazı qurudu.Bedeni gücsüz hala düşdü.
-Ne olub 25 il evvel?!...
Rafiqin qorxa-qorxa soruşması Qedirin kefini getdikce qaldırırdı.
-O olub ki, bir uşağı satdırmışam...
Qedir bunu deyib deli kimi gülmeye başladı.

Humay Oqtaya baxırdı.Oqtayın esebi olduğu her halından sezilirdi.Maşını idare etse etse de sükanı berk-berk sıxırdı.Humay elini onun qoluna toxundurdu.
-Oqtay, xahiş edirem, sakitleş...
Oqtay maşını ani süretle kenara sürüb saxlatdırdı.Küreyini arxaya söykedib gözlerini yumdu.Humay elini onun üzünden gezdirdi.
-Oqtay, men neyi bilmirem?!..
Humayın sesindeki ağrı Oqtayın

<< 1 ... 147 148 [149] 150 151 ... 213 >>