sesle soruşdu:
-Satdım deyerken?!...
-Narkomanla fahişeye!...
Rafiqin gözlerini az qalsın hedeqesinden çıxsın.Yıxılmamaq üçün eller ile stola dayaq verdi.Handan hana özüne gelib güc-bela ile soruşdu:
-Ve Ramil de bunu nece olsa da öyrenmişdi, he?!...
-Oqtay ona çekib,Rafiq!...Aç gözlerini artıq!...O, oyun oynayır..Atasının qisasıı ile illerle alışıb yanan birini burda ne saxlaya biler axı?!...
Rafiq eyleşib başını elleri arasına aldı.
-Qedir, neyleyeceksen indi?!...
-Heç...Bu fotoları soxacam onun gözüne!...Görüm bu defe ne deyecek?!...Amma anlamadığım bir şey var: Yanındakı cavan kimdir?!...


Oqtay maşını idare edirdi.Tez-tez başını çevirib Humaya baxırdı.Humay yatmışdı.
"Humay, axı niye?!...Niye meni sevdin?!...Menim ömrüme onsuz da az qalıb..."
Oqtayın gözünden süzülen yaşlar yanmış üzüne süzülende sanki iyne batırdı.
10 İL EVVEL...
-Doktor, nece yeni?!...
Oqtay teeccüb dolu baxışlarını yaşlı hekime ziilledi.
-Beli, oğlum...Bu oğlan yaddaşının bir hissesini itirib...
Oqtayın boğazı qurudu.Fuada baxdı.Gözleri derinliye çökmüşdü.
-Doktor, heçmi ümid yoxdur?!.....
Hekim kederli baxışları ile başını buladı.Ellerini beline qoyub eseble palatada gezmeye başladı.Hirsinden dodaqlarını gemirirdi.
-Eslinde var, amma...
Hekimin ümid dolu sesinden diksindi.
-Amma?!..
Hekim elindeki qovluğu bir kenara buraxıb elini Oqtayın çiynine qoydu.
-Amma...iller sonra...
Oqtayın gözleri dehşetden böyüdü.Bedeni titremeye başladı.
-Nece yeni "iller sonra"?!....Doktor, siz ne danışırsınız?!...
Oqtayın sesi palatadan kenara gedib çıxdı.Hekimler neler baş verdiyini anlamırdılar.
-Oğlum, ses tonunu azalt!...
Oqtay ümidsiz baxışlarla Fuada baxdı.
-Oğlum, mene inan!...Yaddaşı geri qayıda biler, amma iller sonra...Beyin yarımhüceyreleri derin yaralanıb deye berpası çetindir...
Oqtay daha hekimin dediklerini eşitmirdi.Fuadın yanında eyleşib onun başına bağlanmış sarğıya baxdı.Gözünden süzülen damcılar Fuadın elinin üstüne düşdü.
-Oğlum, seninleyem, eşidirsen

<< 1 ... 152 153 [154] 155 156 ... 213 >>