buraxmayacam...Söz verirem!...
Fuadın feryad dolu sesi ve yalvarış dolu baxışları Oqtayın gözlerini yaşartdı.Fuadı asta hereketle sinesine sıxdı.
-Men sene her şeyi öyredecem, balaca qardaşım...Her şeyi...
* * *
Kamal başını elleri arasına alıb kabinetinde otumuşdu.Ayağa qalxmaq isteyende başı gicellendi.
"İlahi!...Oğlum bunu bile-bile susdu...Axı niye?!...Ni-ye?!...Ruslan, sen niye susdun?!...Men illerdir ki, bu adamı axtarıram, amma burnumun ucunda idi...Oqtay...Men ne edeceyem indi?!"...
Birden ses-küy eşitdi.Anlaşılmaz baxışlarla ayağa qalxıb qapıya teref addımladı. Başı hele de gicellenirdi.Desteyi burub qapını açdı.Ses-küy gelen terefe addımladı.
Bura Resulun kabineti idi.Qarşısında çoxlu adam yığılmışdı.Hamı gergiz idi.
-Ne baş verib?!...
Kamalın sesi hamını özüne qaytardı.
-Şey...Kamal bey...Oğlunuz...
-Sen nece eclaf birisen?!...
Kabinetden gelen qışıqırıq sesi Kamalı diksindirdi.Celd qapını açıb içeri girdi. Gödükleri qarşısında şok oldu.
Fuad Resulu divara var-gücü ile sıxışdırmışdı.Resul ne qeder istese de onan qurtula bilmirdi.
-Bura bax, eclaf!....Sene adam kimi sonuncu xeberdarlığımı edirem: Eger bir daha seni Oqtayın etrafında görsem, and içirem ki, seni öz ellerimle öldürecem!...Aydındır, ya yox?!...Senin ucbatından 10 il yaddaşsız yaşadım, kim olduğumu xatırlamadım, ailemi axtardım...
Kamal eşitdikleri qarşısında quruyub qaldı.Böyümüş gözlerle Fuadla Resula baxdı..


Artıq yeni seher açılmışdı..
Oqtay Fuadla sğhbet elemek isteyirdi.Fuad ise ondan qaçırdı.Fuadla Oqtay arasındakı soyuqluğu hiss eden Qedir gülümsünürdü.
-Qedir, burda gülmeli heç ne görmürem men!...
-Rafiq, baş-beynimi aparma!...
-Doğrudan?!...
Rafiqin kinayeli danışığı Qediri cin atına mindirdi.Tez ayağa qalxıb Rafiqin gözlerinin içine baxdı.
-Rafiq, ne olub sene?!...
-Qedir, heç düşünmedin,he?!...Heçmi düşünmedin?!....Oqtay senin bu olayını öyrense işmiz day bitdi, xeberin olsun!!!
-Oqtay öyrense bele faydası olmaz, Rafiq!...
-Yeni o derecede

<< 1 ... 155 156 [157] 158 159 ... 213 >>