saxlatdırıb endi.İri addımlarla Humayın kabinetine qalxdı.
Qapını döymeden içeri girdi.
-Humay...
Humay başını ellerini arasına almışdı.Oqtayın narahat dolu sesine başını qaldırdı.Gözleri yaşarmışdı.
-Oqtay...
Celd ayağa qalxıb ona teref addımladı.Oqtayı berk-berk qucaqladı.
-Humay ne baş verib axı?!...
Oqtayın qüvvetli qolları onu qucaqlayanda sanki rahatlıq tapdı.Başını onun sinesine qoydu.
-Oqtay, sen niye qarşılıq gözlemeden insanları xilas edirsen?...
Oqtayın Humayın üzünü ovucları arasına alıb gözlerinin içine baxdı.
-Humay, men yaxşılıq ederken qarşılıq gözlemirem...
-Fuadla Resulu xilas ederken de?!...
-Fuad...
Oqtay onun adını çekende üzü gülümsündü.
-O, menim yaşamağıma, insan qalmağıma stimul verdi...Humay, sen meni Fuada göre çaöırmışdın....Ne baş verib?!...
-Fuadla Resul...Az qala bir-birlerine girecekdiler....Eger Nergiz olmasaydı...
-Off...
Humayın dodaqları qaçdı.Oqtay ona qarşılıq gülümsedi.
-Ne olub,Humay?...
-Sene şad xeberim var...
Oqtayın gözlerinin içi gülürdü.
-Eşidirem...
-Nergiz Fuada qarşı boş deyil deyesen...
Humay bunu deyib elini Oqtayın üzünde gezdirdi.
-Oqtay, bu üzle ne qeder yaşaay bilersen?!...
Humay soruşduğu söze derhal peşman oldu.Oqtayın buz kimi soyuq baxışları qarşısında idi.
-Humay, ölüm riski var...Hem de ki...
Oqtayın çetinlik çekdiyini gören Humay onun üzünü özüne yaxınlaşdırdı.
-Oqtay, ne olub?!..
-Humay...Menim ömrüme az qalıb...
Humayı ssanki ildırım vurdu.Bütün bedeni titremeye başladı.
-Oqtay...sen...ne...dedin?!...
Güc-bela ile dediyi sözlerden sonra axmağa başlayan göz yaşlarını görmek Oqtayı mehv eledi.Humayı bağrına berk basdı.
-Humay, bağışla men bunu sene demek istemedim...Men...
-Yox...Sen ölmemelisen...Sen ölmeye layiq deyilsen...
-Aygün meselesini öyrenmek isteyirsen?!...
Oqtay söhbeti deyişdirmeye çalışırdı.
* * *
-Fuad, sakitleş...
Fuadın parkda esebi gezmesi Nergizi özünden çıxartdı.Fuad ayaq saxlayıb skamyada oturan Nergize baxdı.
-Nergiz, men seni bu qeder

<< 1 ... 160 161 [162] 163 164 ... 213 >>