olar?!...
Resulun bütün bedeni titreyirdi.Üzü tamam soyuq su içinde idi.
Oqtay onun qorxudan yerinden durmayan gözlerine baxıb sert şekilde yaxasından dartıb aşağıya doğru aparmağa başladı.
* * *
Humay Nergizle Fuadın bir-birlerine semimi gülümsemelerine baxıb gülümsemek istese de, Oqtayla Resul arasındakı gizli bağlılıq onu rahat buraxmırdı.Üzündeki tebessüm kederle evezlendi.Ruslan sanki vicdan ezab ezabı çekirdi.Humay bunu görüb ona yaxınlaşdı.
-Ruslan, neyin var senin?!...
Ruslan Humaya yazıq baxışlarla baxdı.Humay onun baxışlarında bir utancaqlıq gördü.Elini Ruslanın qoluna toxundurdu.
-Ruslan, Oqtay neyi demeye çalışırdı?...
-Humay, xahiş edirem, menden heç ne soruşma...Bu, menim sirrim deyil...Bağışla meni...
Humay Ruslanın güc-bela ile danışdığını sezdi.Ruslanın bütün bedeni titreyirdi.Yumruqlarını yığıb açdı.Gözlerini qapadıb derinden nefes aldı.
-Ruslan?!...
Humay ondan nese soruşmaq isteyende Ruslan ildırım süretile aşağı enmeye başladı.Nergizle Fuad ona çaşqın baxışlarla baxdılar.Humayın gözleri tekrar doldu.
"Seninle bağlıdır, Oqtay?!"
Nergiz Humayın göz yaşlarını görüb heyecanla ona yaxınlaşdı.
-Canım, özünü günahlandırma...
-Niye?...Niye, Nergiz?...
Nergiz Humayı qucaqlayıb onu sakitleşdirmeye çalışdı.
-Şşş...Sakitleş, Humay, sakitleş...Senin günahın yoxdur...
Humayın göz yaşları dayanmadan axırdı.Nergiz onu daha berk qucaqladı.
-Humay, sen Resulu menim qeder tanımırsan...
Fuadın kederli ses tonu ile dedikleri her ikisini diksindirdi.Humay Nergizden aralanıb Fuada yaxınlaşdı.
-Fuad, men neyi bilmirem?...
Fuad kederli baxışlarını Humayın dolan gözlerinden qaçırtdı.Ellerini beline qoyub addımlamağa başladı.Başını qaldırıb semaya baxdı.
-Humay, Resul...
Nergiz hiss etdi ki, eti ürpeşir.Humayın yanına gelib dayabdı.Humayın bedeninde bir sızltı keçdi.
-Bağışla, amma deye bilerem...Bu, menim sirrim deyil..Oqtay menim bele alçaqlıq etdiyimi bilse, meni öz elleri ile cehenneme gönderer...
Fuad güc-beal deyib idırım süretile aşağı

<< 1 ... 169 170 [171] 172 173 ... 213 >>