enmeye başladı.
* * *
Oqtay maşını yüksek süretle idare edirdi.Yanında titreyen Resul dodaqlarını gemirirdi.
-Men heç yere gelirem...
-Gelirsen!
Oqtayın soyuq ve keskin sesinden içine titreme düşdü.
-Niye, Oqtay?!...Niye bunu edirsen?!...Öldür meni!...Görürem ki, bunu her şeyden çox isteyirsen...
Oqtay süreti artırdı.Resul bunu görüb dehşete geldi.Qorxudan berelmiş gözlerini Oqqtay zilledi.
-Sen neynirsen?!...
-Ağlım başımdadır, Resul...Senin vaxtını azaltmaq istemirem...
Oqtayın dediklerinden daha da qorxuya düşen Resul ağzını açıb nese demek istese de, tezlikle qapatdı.
-Senin müalicen...
-Men xeste deyilem!!!
Resulun bağırtısı az qala qulaq batırırdı.Ancaq bu Oqtaya tesir göstermedi.Süreti artırdı.
-Seninleyem,Oqtay!...
-Kar deyilem!...
-Görürem ki, deyilsen!...
Resulun kinayeli danışığına esebleşib sükanı berk sıxdı.Celd keskin hereketle maşını bir kenara sürüb saxlatdırdı.
-Bura bax, Resul...Ne qeder ki, menim ağzımdan o murdar kelme çıxmayıb adam ol!...Aydındır ya yox?!...
Oqtayın gözlerindeki qezebi gören Resul qorxub udqundu...
* * *
Qedirle Rafiq balaca obyektin qarşısında dayanmışdılar.Bura 2-cu depo idi.Hava getdikce qaralmağa başlayırdı.İkisi de içeri girdiler.
Sakitçilik idi.Sanki bura min iller önce terk edilmişdi.Qedir elini uzadıb işığı yandırdı.
Etraf çıraqban oldu.Burada her şey qara sellofonlara bürünmüşdü.
-Qedir, eminsen ki, Oqtay bunu heç bilmir?!...
Qedir ellerini cibine salıb özüne emin terzde gülümsündü.Rafiqin gözlerinin içine baxdı.
-Eger sen dememisense, yox!
-Lenet şeytana!!!...Qedir, özüne emin olma bu qeder!!!...Ona Oqtay Qurbanov deyerler...
-Ve?!...
-"Ve"si yoxdur, Qedir...Oqtay sene qarşı gelmeyi bacaran yegane insandır...Bunu özün çox gözel bilirsen!...
-Ola biler, Rafiq...Ola bilsin ki, Oqtay elimizden bütün kartları alsın, amma...
Qedirin kinayeli danışığı Rafiqin diqqetinden yayınmadı.
-Bu ne ironiyadır?!...
-Rafiq, Oqtay buranı öyrense özü batacaq!...

Artıq açılan yeni seher...
Humay

<< 1 ... 170 171 [172] 173 174 ... 213 >>