heyecanlandırdı bir az...
Nergiz dediyi sözlere derhal utanıb gözlerini Fuaddan çekdi.Fuadın teebessümü getdikce böyümeye başladı.Elini açıb Nergize uzatdı.
-Gel...
Nergiz böyümüş gözlerle ele baxdı.Gözlerini qaldırıb Fuadın gözlerinin içine baxdı.Sanki nefesi kesildi.
-Hara gedirik?!...
-Bize aid olan yere...
Nergiz Fuadın gözlerine baxdıqca özünü az qala itirirdi.Udqunub elini Fuadın elinin içine qoydu.Fuad zerif kobudluqla onu özüne teref çekdi.
-Fuad, bütün millet buradadır...Göre bilerler...
Nergizin utanaraq dediyi sözlere Fuadın gözleri güldü.
-Vecime deyil...
-Kim öyredib sene?!...
Nergiz onun nefesini hiss etdikce özü ile bacarmırdı.
-Oqtay...
-Senin Oqtaydan heç bir ferqin yoxdur...Bunu bilirsen?!...
Fuad gülümsünüb burnunu Nergizin burnuna toxundurdu.
-Bilirem...

* * *
Humay başını qaldırıb binaya baxdı.
-Aygün...Axı menim günahım nedir?!...
Gözlerini yumub derinden nefes aldı.Addımlarını ireli atdı...
5 deqiqeden sonra Aygün nitret dolu baxışlarla qapını açdı.
-Ne var yene?!...Ne isteyirsen?!...Her şeyimi elimden aldım, yetmedi?!...
Aygünün kobud danışığı Humayın qelbine iyne kimi batdı.Aygünün gözlerindeki nifret getdikce alovlanırdı.Humay ağzını açıb bir söz demek isteyende Aygün kobudcasına onun qolundan tutub içeri saldı.Qapını hirsle çırpdı.
-Aygün...
-Sus!!!
Humay onun gözlerindeki nifreti görende nefesi kesildi.Aygün onun qolundan kobudcasına tutub zala getirdi.Humayı divana çırpdı.
-Bax!...Men-buyam!!!.Sen menim elimdeki her şeyi aldın...Ailemi, xoşbextliyimi...İndise ssevdiyim insanı menden almaq isteyirsen!...
-Aygün, axı menim günahım nedir?!...
Humayın verdiyi sual Aygünü cin atına mindirdi.Yaxın gelib Humayın qolundan tutub divandan qaldırdl.Onu silkeledi.
-Senin günahın?!...Xa-xa-xa...Sen ölmmeli idin....Men yaşamalı idim...Ailem menim yaşadığımı bilmeli idiler...
Aygün Humayı nifretle divara çırpdı.
-Atama, anam ne qeder nifret ediremse, sene de o qeder nifret edirem, bacıcan...
-Aygün,

<< 1 ... 173 174 [175] 176 177 ... 213 >>