kinayeli gülümsünüb ayağa qalxdı.
-Rafiq, Oqtay atası ile bağlı bir qaranlığı öyrense, intohar eder.
-Qedir, milleti özüne güldürme!...Oqtay aciz biri deyil!...Yanmış üzle cemiyyet arasına çıxmağa cesaret eden biri haqqında danışırıq...10 il bizi hiylegercesine barmağına dolayan birinden danışırıq...
-Bilirem, Rafiq...Amma...
Qedirin kinayeli ve ehtiyatlı danışışığı Rafiqi şübhelendirdi.Qedir addımlayaraq pencereye yaxınlaşdı.
-Rafiq, o malları Ramil hazırlayıb...
Rafiqin gözleri böyüdü.Sanki yer ayaqlarının altından qaçdı.Stula çökdü.Ağır udqundu.Soyuq baxışlarını döşemeye zilledi.
-R-a-m-i-l?!...
-He, Rafiq...O pulları Ramil hazırlatdırıb...Eslinde ela ideyadır...Saxta pulları bizim adımıza yapıdırmaq!...Eslinden onun addımını teqdir edirem...Nece de olsa holdinqin sirrini ilk o açdı...Oqtay ona çekib...
-Qedir, men onu demirem!...Oqtay buna inana biler, amma geri çekilmez!!!...O, qarşısına meqsed qoyub: Bizi mehv etmek!...Ve bunu reallaşdırmamış rahatlaşan deyil!...
Rafiq sözlerini bitirib ağır addımlarla kabineti terk eledi.Qedir pencereden menzereni seyr ederek soyuqqanlılıqla seyr edib kinayeli gülümsündü.
-Oqtay, yanan da, biten de, batan da sen olacaqsan bu sefer!...
Cibinden telefonu çıxardıb ekrana baxdı.Barmağını "Oqtay" adı üzerinde dayandırdı.Mesaj atdı...
* * *
Nergiz dodaqlarını Fuaddan qopardıb gülümsedi.
-Fuad, olmadı ki!...
-Men yene öpmek isteyirem axı...
-Niye?!...
Fuadın ellerini Nergizin beline dolayaraq onu özüne teref çekdi.Nergizin teeccübden böyümüş gözlerine baxıb hiylegercesine gülümsündü.
-Niye?!...Men ne bilim niye?!...
-Fuad, rahat burax meni...
-Heç vaxt, meleyim menim....
Nergiz ellerini onun çiyinlerine qoyub gözlerine baxdı.
-Fuad, heç detişmemisen...
-Sen de..
Dodaqlar arsında mesafe azalırdı ki, telefon zengi çalındı.
-Lenet şeytana!...
Fuad telefonu çıxardıb ekrana baxanda yerinde donub qaldı.Baxışlarında bir sönüklük emele geldi.Nergiz onun halını sezib elini Fuadın üzünde gezdirdi.
-Ne

<< 1 ... 178 179 [180] 181 182 ... 213 >>