derin sevgini gördükce sanki mest olurdu.
-Oqtay, senden bir xahişim olacaq...
-İsteyirsen emr ele...
-Üzünün düzeleceyine söz ver...Oqtay, vicdan ezabını artıqlaması ile ödemisen...
-Yaxşı...Qedirin işini bitirim, sonra...
-Ne vaxt bitecek ki?...
-Çox yaxında, Humay...Çox yaxında...
Oqtayla Humayın üzü getdikce bir-birlerine daha da yaxınlaşdı.Dodaqları birleşende bir-birlerinden qopa bilmedi.
FİNAL (1-Cİ HİSSE)
Humay gözlerine düşen güneş şüalarının istiliyinden gözlerini açdı.İlk xatırladığı dünenki öpüşme oldu.Dodaqlarında xefif tebessüm yarandı.Dizlerini qucaqlayıb çenesine dayaq verdi.
-Oqtay...
Hardansa yadına Aygün düşdü.Üzündeki sevinc kederle evez olundu.Celd tumbanın üstündeki telefonu götürüb Oqtay zeng vurmaq istedi.Telefonun bağlı olduğunu indi anladı.Açanda gözlerine inanmadı.Nergizden gelen zeng ve mesajların sayı-hesabı bilinmirdi.
-Ne olub ki?!..
Mesajlara göz yetirdi.Dodaqlarında xefif tebessüm yarandı.
-Off, Nergiz, off...Ne ise, seninle sonra danışaram, indise Oqtay zeng vurmalıyam...
Oqtayın nömresini tapıb yığdı.Telefonu qulağına aparıb gözlemeye başladı.
* * *
-Oqtay, ehey, seninleyem..
-Fuad, başım partlayır onsuz da...
Fuad çarpayıda uzanmış Oqtay baxıb başını yelledi.
-Pardon, dostum, bilmemişem...
Oqtay yataqdan qalxıb eyleşdi.
-Ne olub sene?!...Bu ne sevincdir bele?!...
-Heç...
Fuadın gözleri gülürdü.Oqtay ayağa qalxıb onun gözlerine baxıb gülümsündü.
-Nergiz?!...
-Senden heç neyi gizletmek olmur da, dostum...He, Nergiz ve men...
Fuadın sevincden gözleri berelmişdi.Oqtay sevincle ona baxaraq başını yelletdi.
-Ve?!...
-"Ve"si odur ki, biz evlenirik, dosrum...
Oqtayın üzünde güller açdı sanki.Fuadı onu ilk defedir ki, bele görürdü.Oqtay celd Fuadı qucaqladı.
-Tebrikler, qardaşım...
-Deymez, Oqtay...Senin sayende oldu her şey...Eger sen olmasaydın...
-Fuad, xahiş edirem, bu mövzunu açma...
Birden Oqtayın yadına nese düşdü.Teeccüblü baxışlarla Fuada baxdı.Fuad Oqtayın baxışlarını anlamadı.
-Oqty, ne

<< 1 ... 181 182 [183] 184 185 ... 213 >>