indi?!...
-Sence??!...
Oqtayın zarafatla soruşduğu sözden Humayın gözleri böyüdü.Oqqtayın nefesini üzünde hiss edende gözleri ixtiyarsız qaoandı.
-Humay, axı senin gücün nededir?!...Niye son 10 ilimde mene doğru yolu gösterdin?!..
Oqtay, men..
Oqtay celd barmağını onun dodağnının üstüne qoydu.
-Sus...Sadece sus ve heç ne deme...
Humay gözlerini açdı.Artıq sineye qeder denizin içinde idiler.Oqtay yaş olmuş iki eli ile Humayın üzünü oxşamağa başladı.Dodaqları yaxınlaşıb birleşende Humay qolları ile Oqtayın boynunu qucaqladı.
Oqtay onun belinden tutub özüne sıxdı...


FİNAL(2-Cİ HİSSE)
Artıq axşam saat 6 idi...
Humayın telesik eynini geyinmesi Nergizin nezerinden qaçmadı.Nergizin döşemeye atılmış paltarını eline götürdü.Yaş olduğunu anlayıb gülümsündü.
-Humay, ne olub?!
-Heç ne, Nergiz...
-A!...İnandım men de!...
Nergizin gözlerinin içi gülürdü.Humay ona menalı baxış atdı.Nergiz bir anlıq özünü itirdi.
-Humay, anlamadım?!...
-Anladın, canım, hem de necen anladın!...Bal kimi anladın!....Danış görüm ne baş verib?!...
Nergizin gözleri bereldi.Teeccübdenmi, sevincdenmi, özü de bilmedi...
-Şey...Humay...
Humay Nergizin danışmaqda çetinlik çekdiyini görende dodaqlarında xefif tebessüm yarandı.
-Yaxşı, Nergiz...Utanma...Burada utanmalı bir şey yoxdur...
-Sen de oldun Fuadla Oqtayın tayı...
-Bes ne bilmişdin?!...
2 qız berkden gülüb bir-birlerini qucaqladılar.
-Humay, men Fuaddan soruşdum...
-Neyi, canım?!...
-Resulu...Onu hansısa xestexanaya yazdırıblar...
Her 2 qızın üzündeki tebessüm kederle evez olundu.
-Niye?!...
-Bilmirem,Humy...Fuad Oqtaya söz verib...
-Oqtay ise başqasının sirrini satmaz...
-Humay, belke daha yaxşıdır?!...
He, belke de...Aygün de bir terefden...Men bacımı neyleyecem,Nergiz?!...
Nergiz Humayın gözlerinden süzülen yaş damcılarını silib dedi:
-Humay, Oqtaya güven!...O, çox şeyi bilir...
-He, Oqtay çox şeyi bilir...
-Humay, men başa düşe bilmedim axı...Oqtay bizimle ne

<< 1 ... 192 193 [194] 195 196 ... 213 >>