lenetegelmiş emeliyyat çox, hem de heddinden çox risklidir...
2 bacı quruyub qaldılar.
-Yeni?!...
Sunay güc-bela ile soruşduğu sualdan özüne gele bilmedi.
-Oqtayın üzü emeliyyat oluna biler, amma ölümle neticelene biler...
Stekan elinde getdikce daha berk titreyirdi.Bir tehet stiola qoydu.
-Hele üstelik, üreyi ile bağlı problem var...
-N-n-n-e-e-e?!...
Sunayla Seidenin verdiyi sual ikisini de şoka soxmuşdu.
-He, hem üzü, hem de üreyi...
Sunay oğlunu heyata qaytaran,onu insan eden birini bu qedere yaxından tanımışken onun ölümle üzbeüz olduğunu bilmek çox acı verirdi ona...
Gözlerinden yaş damcılanmağa başlandı...
Seide sanki nefes ala bilmirdi...
Kerim baba gözlerini mechul nöqteye zilleyib susurdu...
Birden qapı döyüldü...
* * *
Artıq hamı yığışmışdı.Oqtayın tez-tez saata baxması heç kesin nezerinden yayınmamışdı.
-Oqtay, hele çox gözleyeceyik?!...
Fuadın sebirsizlikle verdiyi suala xefifce gülümsündü.
-Fuad, sebr et!...
Oqtayın telefonu zeng çaldı.Ekrana baxın evden çxdı.Humay da narahat halda onun ardınca getdi.
-Lenet şeytana!...Kapitan, bilmek olarmı harda ilişib qalmısınız?!...Aha!...Çox gözel!...Size 2-ce deqiqe vaxt verirem...Tez olun!..
Humay Oqtayın esebi danışığındakı yumor çalarlarını sezib astaca güldü.Oqtay gülüş sedaları eşidib çevrildi.
-Ooo!...Gülün,Humay xanım, gülün!....Bu da menim günüm!...
Oqtay zarafatına daha da berk gülmeye başladı.Oqtay ona yaxınlaşıb belinden tutaraq özüne teref çekdi.
-Neye gülürsen sen bele?!...
-Oqtay, senin kimi sert, soyuqqanlı bir insan zarafat etmeyi de bacarır?!...
-Men ondan da beter şeyi bacarıram,Humay....
-Meselen?!...
Oqtay daha da yaxınlaşıb Humayın dodaqlarına çatdı.
-Meselen?!...Humay, sen o "meselen"i bilmesen yaxşıdır...
-Niye?!...
-Ne niye?!...Menim nece qısqanc olduğumu bilmek isteyirsen?!...
-Vau!...Sen ve qısqanclıq?!...Heç, amma heç uyğun gelmir, Oqtay bey!...
-Humay, 10 ilimi qısqanclıqdan da beter keçirmişem, xeberin olsun!...
Oqtay bunu deyib Humayın dodaqlarına

<< 1 ... 196 197 [198] 199 200 ... 213 >>