kederli sesine Fuad azacıq özüne gelib anasından aralandı.Ayağa qalxıb Oqtayla Humayın dayandığı yee geldi.Oqtaya baxıb onu berk qucaqladı.
-Oqtay, sen mene hem ata, hem de qardaş oldun...
Fuadın dediyi sözler hamının gözlerini yaşartdı.
-Yaxşı,Fuad...Yaxşı, qardaşım....Sakitleş...
-Yox,Oqtay, men heqiqeti deyirem....Senin yerinde başqa birisi olsaydı, çoxdan meni atardı meşeliye...Amma sen...O vaxtlar..İkimiz de ümidsiz idik...İkimi de heyeta küsmüşdük...Amma bir-birimizde tapdıq....Biz insan olmağı, insan kimi yaşamağı birlikde öyrendik...
Oqtayla Fuadın bir-birlerini mööhkemce qucaqlaşıması ortaya böyük sessizlik getirdi.Hamı sessizce göz yaşlarını axıdırdı.Gah sevinc, gah da keder göz yaşları...
-Fuad...
Oqtayın tengnefes danışması hamını telaşlandırdı.Fuad celd onun qolundan tutub divana eyleşdirdi.Humay güc-beal ile özüne gelib Oqtayın yanında eyleşdi.Elini Oqtayın elinin üstüne qoyub soruşdu:
-Ne oldu axı?!
Oqtay kederli baxışlarla ona baxdı.Fuadın gözlerindeki dehşet getdikce böyümeye başladı.
-İlahi!...
Oqtayı artıq soyuq ter basırdı.Humay bunu görende üreyi az qala yerinden çıxacaqdı.Titreyen ellerini celd Oqtayın alnına qoydu.
-Tezyiqin qalxıb,Oqtay...
Oqtya ağzını açaraq nese demek isteyirdi ki, eli ile üreyini tutdu.
-Yooooxx...Oqtay, qardaşım....Yalvarıram, özüne gel....Lütfen....Sen hamımıza lazımsan...
Guad bunlarrı deye-deye celd telefonu çıxardıb nöminizden dolayı hebs olnure yığdı.Telefonu qulağına aparıb heyecanlı baxışlarla Oqtay baxdı.Oqtay ümidsiz baxışlarla Humaya baxırdı.Humayın gözlerinden damcılar süzülmeye başlandı.Oqtay artıq taqetden düşmeye başlamış qolunu güc-bela ile qaldırıb elini tersi ile onun göz yaşlarını silmeye başladı.
-Ağlama...sene yaraşmır ağlamaq...
Elleri getdikce daha berk titremeye başladı.Fuad bunu görende gözleri böyüdü.Qarşı teref zengi qebul edende telesik ve heyecanla danışmağa başladı.
-Alo?!...Dokotr,Oqtay....Veziyyeti tamamile pisdir...Neeee?!...
-Yoooxxxx....Oqtay, bunu etme...Bunu ede

<< 1 ... 200 201 [202] 203 204 ... 213 >>