eyleşib elini onun qarnına qoydu.Hiylegercesine gülümsündü.
-Belke balacamız gelir?!...
Nergizin gözleri bereldi.Fuada baıb udqundu.
-Mene heç ele baxma, gözelim...Senden bir yaş böyüyem, ona göre de bele şeyleri bilirem...
Nergizin boğazı qurumuşdu. Maraq dolu baxışlarını Fuada zilleyib susurdu.Fuad celd onun dodaqlarından öpüb ayağa qalxdı. Zengi qebul etdi.
-Eşidirem..
-15 deqiqedir ki, zeng vururam...Hardasa?!...
Soyuq ve hökmlü sesi eşidende Fuad gülümsünüb arvadına baxdı.
-Gelirem,Oqtay...
* * *
-Gelirmiş...
Oqtay telefonu tumbaya buraxıb ayağa qalxdı.Vanna otağına keçib duş qebul eledi.Beline qefte dolayıb çıxdı.Güzgüye baxdı.
Ağır ve ölüm riski heden artıq olan emeliyyatdan sağ çıxa bilmişdi.Uzundeki bütün yaralar ve yanıqlar aradan qaldırılmışdı.Sadece sol terefdeki solğun çapıq izi qalmışdı.Evvelki qeder yaraşıqlı görünürdü.Elini üeryine apardı.Orada da çapıq izi görünürdü.Üerk damarlarını deyişdirmişdiler...
Vanna otağından çıxıb çarpayıya yaxınlaşdı.Humay üzü üste uzanmışdı.Oqtay gülümsünüb yanında uzandı.Onu özüne berk sıxdı.Humayın küreyini açıq sinesine möhkemce sıxdı.
-Senin decelliklerine çox yaxxşı beledem, heyatım...
Oqtayın nefesini boynunda hiss eden Humay gülümsündü.Gözlerini açdı.
-Oqtay, sen delisen, nesen?!...Burax meni...
-Yox, meleyim, buraxan deyilem...Onsuz da dünen çox yorğun idik deye toxunmadım sene...Amma bugün...
Oqtay Humayın boynunu öpmeye başladı.Humay buna qarşı qoya bilmirdi.Gözünü yumaraq hezz almağa başladı.
-Oqtay..
-Hmm...
-Belke...
-Belke ne,Humay?...
Çalınan qapı zengi her iksinin de diksinmesine sebeb oldu.
-Bu kimdir bele?!...
Oqtayın ciddi danışığındakı zarafatı sezen Humayın dodaqlaır qaçdı.
-Sen niye gülürsen?...
-Ne bilim...
Humaya baxaraq Oqtay da gülmeye başladı.Onun üzünü elleri arasına aldı.Humay Oqtayın bozaçalar baxışlarını görende sanki sehrlendi.
-Oqtay, qapı...
-Qullluqçu açar...
Oqtay Humaya daha da yaxınlaşıb onun dodaqlarını öpmeye başladı.Humay barmaqlarını Oqtayın

<< 1 ... 204 205 [206] 207 208 ... 213 >>