xanım.Sizi narahat etdiyim üçün çox, çox, amma çox üzr isteyirem,-xettin o başındakı kişi sesi zarafatla cavab verdi.
Ses Humaya tanış gelirdi.
-Ruslan?!-teeccüb ve sevincle soruşdu.-Sensen?
-Yox, men deyilem.Meni gönderibler Veneraya,-deyib gülmeye başladı.
Humay da güldü.
-Ay qız, elbette ki menem! Bu ne sualdır verirsen mene?
-Heç, Ruslan, sadece olaraq senin çox darıxmışam.
-Hm! Menim meleyim menim üçün darıxıb?! Yaxşı, ele indi reaktiv teyyare ile size uçuram.
Humay bunu eşidib güldü.

Oqtay üzüne düşen güneş şüalarının istisinden gözlerini açdı.Çevik hereketle tumbanın üstündeki elektron saata baxdı.Saat 06:05 idi.
Yerinde gerneşerek çarpayıdan qalxdı.Vanna otağına getdi.
Vanna otağından çıxaraq şkafı qapısını açdı.Kostyumu götürerek çarpayının üstüne atdı.Güzgüden özüne baxdı.
Üzünün sol terefi böyük çapıqla örtülmüşdü.Bu çapıq gicgahdan başlayaraq çenesine qeder uzanırdı.Sağ yanağında çuxura benzer yara izi görünürdü.Alın hissesi ise yanıq izleri ile dolu idi...
Gözlerini berk yumdu.Derinden nefes alaraq gözlerini geniş açdı.Güzgüdeki eksi heç deyişmedi.
Ağır addımlarla çarpayıya teref getdi.Eyleşib tumbanın üstündeki çerçiveye baxdı.Çerçiveni eline götürdü.Orada onun atası ile birge çekdirdiyi şekil dururdu.12 il evvel çekilmiş bu şekilde o qeder yaraşıqlı görünürdü ki...
Gözlerine qaranlıq çökdü.Çerçiveni titrek elleri ile tumbanın üstüne qoydu.Başını elleri arasına aldı.Derinden nefes alıb vermeye başladı.
"Axı niye?! Lenet şeytana!!!NİYE?!..."
10 il idi ki, bu suallar onu rahat buraxmırdı.Kabus kimi her yerde onu teqib edirdi.
Başını qaldırıb gözlerini tavana zilledi.Udqunaraq gözlerini tekrar qapadı.Qapalı gözlerinin arasından süzülen 2 damcı göz yaşı buz kimi soyuq olan yanaqlarına istilik getirdi sanki.
Celd hereketle çarpayıdan qalxaraq stulun başındakı idman formasını götürdü.Pencereye yaxınlaşdı.Bugün hava çox gözel idi.Başını inamlı terzde terpederek pencereden uzaqlaşdı.İdman formasını geyinmeye başladı.
İri addımlarla

<< 1 ... 27 28 [29] 30 31 ... 213 >>