pillekandan enerek zala girdi.Sakitlik idi.Dehlize doğru getmeye başladı.Birden nese yadına düşmüş kimi dayandı.Tezeden otağına qayıtdı.
Telefonunu kostyumun cibinde unutmuşdu.Elini cibe salıb telefonu götürmek isteyende diksindi.Telefonla beraber kağız çıxartdı.
Kağız açıb baxdı.Dodaqlarında yaranan hiyleger tebessümle gözleri parıldamağa başladı.Kağızı elinde berrk sıxaraq aşağı enmeye başladı.İş stolunun arxasına keçib siyitmeni açdı.Oradan bir qovluq çıxartdı. Qovluğu açıb baxmağa başladı.Kağızı qovluğa buraxaraq özüne emin terzde gülümsündü.Qoxluğu qapadın tekrar siyirtmeye qoydu.Telefonunun idman şalvarının cibine saleb dehlize getdi.İdman ayaqqabısını geyinerek balaca dolaba yaxınlaşdı.Dolabı açıb içeriden açar götürdü.
Qapının kilidleyerek evi terk etdi.Yaxınlıqdakı stadiona doğru inamlı terzde addımlamağa başladı.
* * *
Kerim babanı sanki kimse rahat yatmağa imkan vermirdi.Tez-tez yatağında qıvrılırdı.Gözlerini açıb yumurdu.ellerini başının altımda birleşdirib dodaqlarını çeynemeye başladı.Narahat olduğu hiss olunurdu.
Celd yataqdan durub oturdu.Başını elleri arasına alıb saçlarını qarışdırmağa başladı.
"Yox!...100 faiz işin içinde iş var!...Yoxsa Oqtay heç vaxt bele addım atmazdı..."
Ayağa qalxıb otaqda gezmeye başladı.Ellerini beline qoyub pencerenin qabağına geldi.
"Men bunu aydınlaşdırmalıyam!...Bunu etmeye mehkumam...Amma nece?!...Oqtayın kimin terefinde olduğunu nece öyrenim?...Ramil heç vaxt qisas ateşi içinde yanan oğul böyütmezdi....Onun başına gelenler oğlunun başına gele biler...Yox!...Men burada sakitce oturub tamaşaçı rolunu oynaya bilmerem..."
Kerim baba narahat ve heyecan dolu baxışlarını tumbaya yöneltdi. Defelerle udqunaraq gözlerini berk yumub açdı.Derinden nefes almağa başladı.Bütün bedeni titremeye başladı.
"İlahi!...Ya Rebbim!...Yalvarıram...Mene güc ver...!
Döşemeye mıxlanmış ayaqlarını qaldıraraq çarpayıya teref ağır-ağır addımlamağa başladı.Çarpayıya çökerek bir müddet ruhsuz kimi tumbaya baxdı.Titrek elleri ile

<< 1 ... 28 29 [30] 31 32 ... 213 >>