eşidildi.
-Kimdir seher-seher?-Kerim baba deyine-deyine aşağı düşdü.-Günay? Ne olub? Humay hanı?
-Şey...Keeim baba...Humay xanım çıxdı...
-Çıxdı?-Kerim babanın narahat dolu sesinde telaş getdikce artmağa başladı.-Men gedib baxıram.
Kerim baba telaşla evden çıxdı.Gözlerindeki narahaçılıq bir anlıq yox oldu.Derinden nefes alıb rahatlaşdı.
Humay en yaxın sirdaşı Nergizle qucaqlaşmışdı.
-Gözlerime inana bilmirem, Nergiz.
-A! Niye?-Nergiz gizli kinaye ile soruşdu.
-Heç!...Sadece olaraq senin üçün çox darıxmışdım,bacım.
-Canım menim, ağlama...
-Nergiz sene danışmaq istediyim o qeder şey var ki...
* * *
Oqtay seher idmanını edib eve qayıdırdı.Ağır addımlarla eve qalxdı.Liftden heç vaxt istifade etmezdi.Xoşlamırdı ele şeyleri.Qapını açarla açıb içeri girdi.Vanna otağına gedib duşu hazır veziyyete getirdi.Eynindeki idman formasını deyişerek duşa girdi.
Artıq 15 deqiqeden sonra seher yemeyini qebul edirdi.Qulluqçunun hazırladığı yemekleri o qeder de beyenmirdi.Özü yemek bişirib yeyerdi.Eynine tam oturmuş kostyumun penceyini divanın üstüne buraxmışdı.
Qapının aniden döyülmesi onun teeccübüne sebeb oldu.Qolundakı saata baxdı.Qulluqçunun gelmesine hele çox var idi.Qadın adeten saat 10-a işlemiş gelirdi.Oqtay bele isteyirdi.
Ayağa qalxıb qapıya teref getmeye başladı.Gözlükden baxdı.Narazılıqla başını yelledib desteyi burdu.
-Kerim baba, sizin burada ne işiniz var?
-Danışmalıyıq,-hirsle deyib içeri keçdi.
Kerim babanı zala getirib soruşdu:
-Eşidirem, Kerim baba.
-Sen ne etmek fikrindesen?-narahat dolu sesle soruşdu.
Oqtay onun ne demek istediyini anlayıb yaxınlaşdı.Ellerini Keim babanın çiynine qoyub gözlerine baxdı.
-Kerim baba, men Humaya zerer vermeyecem.Narahat olma!
-Bilirem,-Kerim babanın gözleri doldu.-Çünki...atanın oğlusan,-deyib ağladı.
Oqtay Kerim babanı qucaqladı. Kerim baba nece deyişmişdi. İlahi! 65 yaşı olmasına baxmayaraq hele de gözlerindeki inam qalmışdı.


Oqtay idman meydançasından eve doğru yürümeye başladı.Binaya yaxınlaşıb

<< 1 ... 30 31 [32] 33 34 ... 213 >>