edir.
-Yaxşı, sen deyen olsun,-deyib qolu saatına baxır.-Menim bir balaca işim var...Getmeliyem.
-Kömek lazımdır?!-titrek sesle soruşdu.
Nergiz indi fikir verdi.Resul gerginlik içinde idi.Bütün bedeni titreyirdi.Gözlerini qıyıb soruşdu:
-Ne olub sene?
-Heç ne...Heç ne olmayıb...
-Düzünü de: o adamı tanıyırsan, ya yox?!
Resul aniden verilen sual duruxdu.Ayağa qalxıb Nergizin gözlerine baxdı.
-Nergiz, eslinde tanımıram...Amma...
-Amma ne?!
-Deyilenler tamamile şaiyelerdir...O, ele adam deyil!...
Nergiz böyümüş gözlerle Resula baxdı.Resul udqunub başı ile tesdiqledi.
* * *
-Ne var,Aygün?! Yene ne olub?
-Heç bir şey olmayıb...Sadece senii görmeye gelmişem...-Aygün yalvarış dolu dolu gözlerle ona baxdı.-Şey...Senden bir şey isteyecem...
Oqtay sert baxışla ona baxıb başını terpetdi.
-Eşidirem!
-Bu gece yanıma gele bilersen?
"Ya Allahım!...Mene sebr ver..."
-Aygün, menim işlerim var!
-Amma...
-Aygün!!!
-Yaxşı, men getdim, yazıq sesle deyib kabineti terk eledi.
Oqtay desteyi qaldırıb soyuq sesle dedi:
-Mene Fuadı bağlayın!...Fuad, yanıma gl!...
15 deqiqeden sonra Fuad onun kabinetinde idi.
-Eşidirem,Oqtay!...Ne olub?! Ne gözlerini zillemisen mene?!
-Senden bir şey xahiş ede bilerem?
Fuad teeccüb dolu baxışlarla ona baxıdı.
-Nese olub?!
-Aygün...Axşam onun yanına gede bilersen?
-Oqtay!-Fuad sesini qaldırdı.-Ağlını itirmisen sen?! Bu ne teklifdir?!
-Fuad, sene bir defe dedim, yene deyirem: Men Aygüne toxunmamışam!Aydındır?!
-Xeyir, cenab, aydın deyil! Mene adam kimi başa salsan, belke onda aydın olar!
-Onu komadan çıxardıb evine aparmışdım...Ev ise sözün essl menasında zir-zibilin içinde idi...Qız el veziyyetde idi ki, özüne çetin gelmişdi...Men eve qulluçu getirib evi temizletdirdim...Her axşam onunla maraqlandım...
-Bele de bilirdim...Bilirdin ki, sende vicdan var...Yaxşı, sonra?!
-Sonrasını bilirsen...Qırsaqqız olub el çekmir...
-Yeni, Aygünün psixi pozğunluqları var?!
-Böyük ehtimalla-he!
-Ve ona heç toxunmadın?!
-Sadec olaraq onu

<< 1 ... 37 38 [39] 40 41 ... 213 >>