baxdılar.Qapının kobud şekilde açılması ile gözüyaşlı Humayın görünmesi bir oldu.
-Humay xanım, ne oldu size?-Günay telaşla soruşdu.
Humay cavab vermeyib otağına çıxıb qapını hirsle çırpdı.Özünü yatağa atıb ağlamağa başladı.
-Axı niye?...Niye?....
* * *
Resul öözüne yer tapa bilmirdi.Tez-tez ayağa qalxıb kabinetde narahat halda gezişirdi.Axırda Kamalın kabinetine getmeye qerar verdi.
-Olar?
-Yene ne olub?-Kamalın gicgahlaarını ovxalayıb bezgin sesle soruşdu.
Resul içeri girib eyleşdi.
-Ata, men seninle çox vacib mövzü üzre danışmaq danışmaq isteyirem.
-Aha!Nehayet ki, menim efel oğlum menimle danışmaq isteyir!Ne olub?
-Şey..Ata...Sen Oqtayı tanıyırsan?
-Oğlum, bu ne axmaq sualdır verirsen mene?
-Ata, men bilmek isteyirem ki, ona güvenmek olar ya yox?!
Kamal gözlerini qıyıb Resula baxdı.Resulun narahat olduğunu başa düşdü.
-Oğlum, ne olub sene?
-Ata...Men ona güvenmirem...
-Ha!!! Bu vaxta qeder ondan kömek isteyen sen indi ona güvenmirsen?Oğlum, xahiş edirem, eseblerimle oynama! Onsuz da başım partlayır...
-Ata, men onu Humayın etrafında görmek istemirem.
-Resul, men Humayı mecbur ede bilmerem...Hem sen niye hele susursan? 27 yaşın var, evlenmek vaxtındır...Get,ona etiraf et, amma beri başdan deyirem:Meni bu işe qarışdırma! Men Humayı çox yaxşı tanıyıram!...Ve çox gözel bilirem ki, o nelere qadirdir.
Resul ayağa qalxıb qapıya doğru getmeye başladı. Elini desteye atıb burmaq istedi.
-Ata, onun gücü ndedir? Niye hamı ona inanır?
-Çünki heqiqeti deyir...

Humay özünü yatağa atıb ağlamağa başlayır.Heç özü de başa düşe bilmirdi ki, niye ağlayır.Atasına göremi? Holdinqi xilas ede bilmemeyine göremi? Qedirin onu alçaltmağa çalışmasına göremi? Yoxsa bütün olanlara reğmen ona inanmağa mecbur olduğuna göremi?
Humay sessizce ağlayırdı.Axı niye? Niye ona inanmağa mecburdur? Onun boza çalar sert baxışları, özüneemin terzde danışığı onun bütün eybecerliklerini kölgede qoyurdu.Bir hefte idi ki, dedikleri Humayı bir kölge kimi teqib edirdi.
"Humay,

<< 1 ... 45 46 [47] 48 49 ... 213 >>