gelmemişem hele!-Oqtay onun sözünü yarımçıq kesdi.
-Men sözümü bir defe dedim: Heç kimin yardım teklifini qebul etmeyecem!!! Sizinkine geldikce ise,Oqtay bey, incelemeliyem...Bilmek olmaz!-deyib ayağa qalxdı.-İndise icazenizle,-deyib uzaqlaşmağa başladı.
-Şey...Bağışlayın, içkileriniz geldi,-ofisinant quruyub qalmışdı.
-Ne qeder ödemeliyem?
Oqtay mebleği ödeyib celd oranı terk eledi.Humay alnını maşının sükanına dayamışdı.Oqtay azacıq gülümsündü. Maşına yaxınlaşıb pencereni tıqqıltdatdı.
-Eşidirem,-Humay maşından enerek dedi.
-Yaxşı, size kömek edecem, amma ilk önce sualıma cavab verin: Niye mene inanırsınız?
Humay udqunub onun boza çalar gözlerine baxdı.Bu sualın cavabını heç özü de bilmirdi...
* * *
Resulla pillekanda qarşılaşdı.
-Off!!! Nergiz, ne mene ele baxırsan yene?-bezgin sesle soruşdu.
-Heç,-deyib keçmek istedi.
Resul ondakı üzgünlüyü indi ferqine vardı.Qolunda tutub soruşdu:
-Nergiz, nese olub?
-Yox, sadece olaraq başım ağrıyır...
-Niye?
-Resul, başına hava gelib?! Men ne bilim niye ağrıyır?!...Xahiş edirem, meni rahat burax!
Resul gücden düşmüş eli ile onun qolunu buraxdı.Nergiz kabinetine girib özünü kresloya buraxdı.Gözlerini yumdu.
"Aman Allahım!...Yalvarıram sene, menne güc ver!..."
Çalınan telefon zenginden diksinib gözlerini açdı.Celd çantasından telefonu çıxardıb ekrana baxdı.Rengi kağız kimi ağardı.Defelerle udqundu.Gözlerini nömreden çeke bilmirdi.Bütün bedenin titreyirdi.Elleri titrediyinden telefonu stola buraxdı.Dodaqlarını yaladı.Gözlerini defelerle yumub açdı.Derinden nefes almağa başladı.
Zeng ise ara vemeden çalınırdı.Nergiz ayağa qalxıb pencerenin qarşısına geldi.Gözleri dolmuşdu.Yanaqlarına süzülen damcıları elinin tersi ile sildi.İri addımlarla stola yaxınlaşıb telefonu eline götürdü.Zengi qebul edib gözlerini yumdu.
-Alo?!,-sesi titreyirdi.
-Görüşmeliyik!
* * *
-Humay xanım, men sizin cavabınızı çox gözlemeli olacam?
-Çünki size verilecek cavabım yoxdur.-deyib maşının qapısını açdı.
Oqtay onun qolundan

<< 1 ... 52 53 [54] 55 56 ... 213 >>