tutub özüne teref çekdi.Humay özünü bir anlıq itirdi.Ondan xilas olmağa cehd gösterse de faydasız idi.
-Buraxın meni!-sesini qaldırdı.
-İlk önce meni dinleyin!...Ardımca gelin,-deyib onun bileyinden tutdu.
Humay heç özü de bilmedi ki, nece onun ardınca getdi.Oqtay ona kobudluq etmirdi.Oqtay maşına çatanda bileyini buraxdı.Maşının ön qapısını açdı.
-Eyleşin,Humay xanım.
Humay indice ayıldı.Teeccübden böyümüş gözlerle Oqtaya baxdı.
-Xeyr, Eyleşmirem!-Sesini qaldırdı.
-Bura baxın, Humay xanım! Sizin nazınızla oynamaq fikrinde deyilem!
-Men ise sizin emrinize tabe olmaq fikrinde deyilem!
-Ya Rebbim!...Humay xanım, menim eseblerim daşdan, demirden deyil...Men de insanam...
Humay gözlerini ondan çekib asta sesle dedi:
-Eger mene toxunsanız...
-And içe bilerem!
-Yaxşı, -deyib maşına eyleşdi.

Humayın maşına eyleşmesinden sonra Oqtay sükan arxasına keçdi.Maşını işe salıb sürmeye başladı.Artıq 15 deqiqe yol getmişdiler.Humay evvelce susub heç bir şey soruşmamağa qerar vermişdise, getdikce gözleri teeccübden berelirdi.Bu yerler ona tanış gelirdi.
-Siz meni hara aparırsınız?
-Keçmişinize,Humay xanım,-deyib maşını saxlatdırdı.-Ene bilersiniz,-deyib ilk özü maşından endi.
Humay udqunub gözlerini yumdu.Derinden nefes alıb gözlerini açdı.Bütün bedeni titreyirdi.Maşından enib etrafa baxdı.Burada onun uşaqlığının bir qısmi keçmişdi. 6 yaşına qeder bu mehellede yaşamışdı.Geniş meydança, 5 mertebeli evler...Gözleri doldu.
-Humay xanım, inanın, men sizin yaralarınızı tekrar açmaq istemirdim, amma buna mecbur oldum...İndi ise mümkünse, ardımca gelin...Sizi bir neferle qarşılaşdırmalıyam...
Humay göz yaşlarını elinin tersi ile silib Oqtayın boza çalar gözlerine baxıb titrek sesle soruşdu:
-Kiminle?
-Desem, inanmazsınız...Öz gözlerinizle görün...
Humay başını qürurlu tutub razılıq elameti olaraq terpetdi.Oqtay ona yol gösterdi.İkisi de 5 mertebeli binanın içine girdiler.Oqtay 2-ci mertebede yayq saxlayıb 35 nömreli qapının qarşısında dayandı.Humayın bütün bedenini

<< 1 ... 53 54 [55] 56 57 ... 213 >>