titreme tutdu.
-Bu ev...-sözünün davamını getire bilmedi.
Oqtay ona soyuq baxışlarla baxıb başını terpetdi.
-İlahi!-az sesle deyib gözlerini berk yumdu.
-Eger isteyirsinizse, girmeyin.
-Yox!-keskin şekilde deyib gözlerini açdı.-Gireceyem...O, hele de bu evdedir?
-Beli,-deyib cibinden açar çıxartdı.-Amma size xeberdarlıq etmeliyem ki, onun yaddaş pozğunluğu var.
Humay eşitdiklerinden dolayı daha bir şoka girdi.Berelmiş gözlerle Oqtaya baxdı.Oqtay qapını açıb onu içeri buraxdı.
Humay eve girdi.Her şey nece var idi, elece de qalmışdı.Zala baxdı.İçeri girmeye çekindi.Qurumuş dodaqlarını yaladı.Derinden nefes alıb zala keçdi.Divanda genc, amma solmuş qız dizlerini qucaqlayıb eyleşmişdi.Gözlerini döşemeye dikib donuq ve sönük ifade ile baxırdı.
-Aygün?!-Humay yalnız bunu deye bildi.
-Hmm?!-Aygün sese başını qaldırıb ona baxdı.-Humay, sen de geldin?! Niye geldin? Meni niye görmek isteyirsen?
Aygününü key kimi danışığı Humayın qelbini parçaladı.Celd addımlarla gelib Humayın yanında eyleşdi.Göz yaşları süzülmeye başladı.
-Aygün...Kim?...Kim seni bu hala salıb?
Aygün ise ona baxı heç ne demedi.Çenesini dizlerinin üstüne qoyub baxışlarını döşemeye zilledi.
Oqtayın zala girmesi ile Aygünün üzünde tebessüm yarandı.Uşaq kimi qalxıb qaçaraq onun boynun satıldı.Humay gözleri yaşlı onlara baxdı.Oqtay soyuq hereketle onu özünden uzaqlaşdırıb dedi:
-Aygün,Humay xanıma her şeyi danış!
-Neyi?-anlaşılmaz baxışlarla ona baxdı.-Men neyi ona danışmalıyam ki?
-Her şeyi!!!-Soyuq ve keskin deyib Humaya baxdı.
Humay ayağa qalxıb onlara teref geldi.
-Aygün, sen neyi bilirsen?
-Çox şeyi...Qedir müellimin bütün planlarını...Selim eminin ölümünü...
Humay böyümüş gözlerle evvelce Aygüne, sonra Oqtaya baxdı.
-Yeni?!
-Yenisi yoxdur, Humaycım,-deyib güıümsündü.
Oqtayın yanağına öpücük qondarıb yataq otağına keçdi.Humay telaşla onun ardınca getmek isteyende Oqtay onun qolundan tutdu.
-Humay xanım, rahat buraxın.Men size her şeyi olduğu kimi danışaram.Eyleşin, zehmet

<< 1 ... 54 55 [56] 57 58 ... 213 >>