bace-qardaşınızı itirdiyinize göre daha yalan danışmırsınız?
Oqtay yerindece donub qaldı.Üzünde heç bir ezele terpenmirdi.
-Düzdür,-uzun sükutdan sonra asta sesle dedi.-Men onlara yalandan demişdim ki, yolun o biri terefinde gülmeli ağac görmüşem.Menim o vaxt 7 yaşım var idi...Bacım Gülşen 10, qardaşım Kamran 12 yaşında idiler....Onlar mene evvel inanmadılar, amma men tekid edirdim...Axırda razılaşıb yolu keçmeye qerar verdiler...Ele bu zaman yoldan keçen maşınlardan biri o qeder süretle sürürdü ki,saxlamağa imkanı olmadı...Bu hadise menim gözlerimin önünde baş verdi...
Oqtay daha davam ede bilmeyib maşından endi.Humay eşitdiklerinin şokunda idi.Göz qapaqlarını gücle açıb bağladı.Udqunub qurumus dodaqlarını yaladı.Maşından enib Oqtay terefe ağır-ağır addımladı.Oqtay ellerini beline qoyub başını semaya qaldırmışdı.Humay gelib yanında dayananda onun gozlerindeki yaşı gördü.
-Menim söylediyim uşaqcasına yalan bace-qardaşımı menden aldı...Atamın dayaqlarını mehv etdim...Ondan sonra özüme söz verdim ki, bir daha yalan danışmayacağam!
-Axı siz hardan bileydiniz ki, bele olacaaq?!-Humayın sesi titredi.
-Bilmeli idim!
Oqtayın sessizce tökülen göz yaşları yanmış ve çapıqlarla dolu sert üzünü bir az yumşaldırdı.Humay elini qaldırıb nese etmek isteyirdi ki, Oqtay soyuq sesle dedi:
-Toxunmayın!...Mene toxunmaq olmaz!
-Bes üzünüz nece bu hala düşüb?-qeherlenib soruusdu.
-Gezen şeher efsanelerine inanmırsınız?
-Yox!...Çünki valideynlerim meni bele böyütmeyibler...
-7 il bundan evvel atanız Selim emi meni öz yanına atamın vaxtilı qaldığı bağ evine çağırıb menimle ciddi söhbeti olduğunu bildirmişdi...Eve daxil olmaqla partlayışın baş vermesi bir anda oldu...Men telesik Selim emini qapıdan çöle iteledim...Özüm çıxmağa çehd gösterende 2-ci partlayış baş verdi...Ev tamamile yanmağa başladı....Selim emi mene evden çıxmağımı qışqırsa da, evin bütün hisssleri üstüme tökülmeye başladı...Men huşuumu itirdim...Gözlerimi açanda özümü koma veziyyetinde tapdım...Üzüm tamamile

<< 1 ... 58 59 [60] 61 62 ... 213 >>