öyrenecek!

Kamal Humaya baxıb nese demek istese de, sonra vaz keçdi. -Yaxşı, qızım,-teessüfle başını yelletdi.-Amma men istemirem ki, sen onunla neyise araşdırarsan.Heç istemirem... -Niye?Qorxulu adam olduğu üçün? -Esteğfürrallah, qızım! Men ele söz işletmedim.Sadece olaraq onun haqqında xoş olmayan söhbetler dolaşır, sen ki bunu bilirsen. -Men çox şeyi bilmirem,Kamal dayı, çox şeyi. -Qızım, gel bu sevdadan vaz keç...Holdinqi başqa yollarla xilas etmek olar, inan mene! -İnanıram,Kamal dayı, amma menim öz yolum var!-sesini qaldırdı.-Ve heç kim meni yolumdan döndere bilmez! Humay bunları deyib Kamalın gözlerinin içine baxdı. -Mene yalan söylemirsiniz ki? -Qızım! -Kamal dayı, sizinle açıq danışacağam! Men 4 ildir ki, burda çalışıram.Her şeyi görürem.İçimizde xain var.Yoxsa bu boyda holdinq birden-bire iflasın eşiyine gele bilmez! Kamal Humaya baxıb heç ne demirdi. -Kamal dayı, bunları siz de bilirdiniz?-kinaye ile soruşdu. -Şübhelenirdim, amma bu qeder artığını gözlemirdim,-bir anlıq susdu.Deyib-demeyeceyini qerar veridi.-Qızım, sene bir şey söylemeliyem... -Eşidirem,Kamal dayı,-Humay narahat olmağa başladı-Ne olub axı? Niye özünüzü bele aparırsınız? -Men...bunu...sene...çoxdan...söylemeli idim, amma... Kamal yumruqlarını berk sıxdı.Gözlerini yumub derinden nefes aldı. -Humay, qızım, qızım, senin nece güclü qız olduğunu bilirem...Amma xahiş edirem, meni günahlandırma...Men bunu etmeye mecbur idim... -Kamal dayı, xahiş edirem, meni qorxutmayın...Deyin görüm ne baş verib?-qurumuş dodaqlarını islatdı.-Sizin deyeceklerinizi dinlemeye hazıram...Buyurun, eşidirem sizi. -Mesele ondadır ki...-Kamal boğazını arıtladı.-Atanla anan tesadüfi qezanın qurbanı deyiller... -NEEEEE?!-Humay qışqırdı. Humay iş kreslosuna çökdü.Elleri ile boğazını qucaqladı.Ağlayıb hıçqırmaq isteyirdi, amma bacarmırdı. Gözlerini mechul nöqteye zillemişdi.Göz yaşları sessizce yanaqlarına, ordan da çenesine doğru süzülümeye başladı. Kamal artıq dediyine peşman olmuşdu.Ellerini yana sallayıb yerinde

<< 1 ... 5 6 [7] 8 9 ... 213 >>