başladı.Humayın gözleri dolmuşdu.Günay kenardan onlara baxıb sessizce göz yaşı tökürdü.Humay elini ona teref uzatdı.Günay onlar terefe gelib dayandı.
-Qızım,meleyim menim,-Seide başını qaldırıb on abaxdı.-Gel qollarımın arasına.
Seide qızını ağuşuna alıb ağlama davam etdi.Humay onlara mane olmamaq üçün elinin tersi göz yaşlarını silib bağa çıxdı.Derinden nefes aldı.Gözlerinden yaş durmadan axırdı.
-Qızım, arxadan mehriban ve keder dolu sese eşidildi.
Humay arxaya çevrildi.Kerim baba gözleri dolu ona baxırdı.
-Kerim baba, yalvarıram, ağlama,-deyib onun boynuna sarıldı.
-Neyleyim, qızım? Men de balalarımı itirmişem...Menim de canlm yanıb...İndi de birinin eyni acıları yaşaması meni tekrar mehv edir...
-Kerim baba, sen güclüsen...Senin yerinde başqa biri olsaydı, bu qeder ayaqda dura bilmezdi...
-Balam, eslinde her bir insan özlüyünde güclüdür...
Kerim baba bunları deyib üzünü qaralmaqda olan göye tudu.Ay tezece doğurdu.
-Qızım, Oqtay güven!...O,Fuada herşeyi açıqlacaq...Men bir baxışla her şeyi başa düşdüm...Fuad heyatını Oqtaya borcludur...
* * *
Resul viskiden bir qurtum da ederek hirsle stekanı divara çırpdı.Stekan qırıq-qırıq olub döşemeye töküldü.Yumruğunu divara vurdu.Sese Kamal gelib zala girdi.Oğlunu bele görende sanki ildırım vurdu.Onun çiyninden tutub divana eyleşdirdi.
-Bu ne haldır?-eseble soruşdu.
-Ata, mene kömek etmek istemirsense, el çek menden!
-İlahi!...Sen de içib serxoş olmağa vaxt tapdım da!...Bu deqiqe özüne gel, ya da ki, men seni özüne getirecem,-hirsle deyib zalı terk etdi.
-Aaaattttaaaaaaaa, -inildeyib deli kimi gülmeye başladı.-Yoooooxxx...Men ele bele qalacam...Humayım, hardasan sen? Niye menim yanımda deyilsen?...Axı o eybecer sifetliden ne tapmısan sen?...Yaraşıq mende,ağıl mende, pul mende...Daha ne iteyirsen ki?...
Ayağa qalxmaq isteyende müvazinetini itirib divana yıxıldı.Tekrar deli kimi gülmeye başladı.Bu vaxt telefonu zeng çaldı.Berelmiş gözlerle etrafa baxıb sesin hardan geldiyini axtarmaağa başladı.
-Bıyy...Bu

<< 1 ... 65 66 [67] 68 69 ... 213 >>