yerine yetirerem,-deyib maşına eyleşdi.
* * *
Oqtay maşınını sürüb parkın yaxınlığında saxlatdırdı.Alnını sükana dayayıb gözlerini yumdu.
"Axı niye?...Niye?...Niye men kim olduğumu bilmirem?...Kimem men?..."
Başını qaldırıb küreyini arxaya verdi.Gözleri hele yumulu idi.Bir az da bu veziyyetde qalıb sonra maşından endi.Parkın içine girib skamyada eyleşdi.O qeder fikirli idi ki, yanında kiminse eyleşmesini bele hiss etmedi.
-Oqtay bey,-tanış ses eşitdi.
Keskin hererketle başını ses gelen terefe çevirdi.
-Humay xanım?-azacıq teeccüblendi.-Sizin burada ne işiniz var?
Humay azacıq gülümsündü.
-Sizin sualınızdan bele çıxır ki, men bura gelmemeliyem?
-Xeyr, sadece olaraq fikirli idim ona göre....Buyurun, eşidirem sizi!
-Oqtay bey, mene düzünü deyin!...Siz hansı sirri açmaq isteyirsiniz?
-Atamal Selim eminin ölümüne yol açan sirri...
-Oqtay bey, men sizin teklifiniiz tm olaraq başa düşe bilmirem...Siz deyirsiniz ki,men holdinqi tekbaşıma idare etmeliyem...Niye?
-Bütün diqqetler sizin üzerinize yönelecek...Bu da mene şans verecek ki, Qedirin açarını ele keçirim!
-Qedirin açarını?...Men...Men..heç ne...başa düşe bilmirem...
-Humay xanım, size demişdim ki, atanız holdinqi gizli yolla o adama hevale edib...Amma niyesiyle heç maraqlanmırsınız?
-Atam neyise bilirdi?-asta sesle soruşdu.
-Menim bildiklerimi!...
-NE?!...-udqundu.
-Bunu size deye bilmerem..
-Axı...axı...niye?...
-Çünki mene inanmayacaqsınız..-deyib ayağa qalxdı.
-Oqtay bey, siz heddinden artıq ziddiyetli adamsınız..Bunu bilirsiniz?!-hirsle deyib ayağa qalxdı.-Gah mene kömek elinizi uzadırsınız, gah da...
-Gah da ne?-soyuq sesle soruşub gözlerine baxdı.
Humay onun boza çalar, sertlik ve eminlik oxuyan gözlerine baxdı.
-Humay xanım, icazenizle bir şey soruşum:Holdinq sizin üçün bu qeder vacibdir?!
Humayın sanki nefesi çatmırdı.Derin udqunub güc-bela ile soruşdu:
-Siz...ne...demek isteyirsiniz?
-Humay xanım, holdinqin iflası labüddür...Meni kömeyim bele onu xilas ede bilmeyecek...Men

<< 1 ... 69 70 [71] 72 73 ... 213 >>