dayanmışdı.Kerim baba onlara yaxınlaşdıqca teeccüblenirdi.
-Sen?...
-He...Görüşmek isteyirem...
-Elbette ki...
Kerim baba elini onun çiynine qoyub eve teref addımlamağa başladı.Fuad addımlarını güc-bela ile atırdı.Qapının ağzına gelib çatanda birden dayandı.
-Oğlum...Ne oldu?-Kerim baba narahat sesle soruşdu.
-Men...men...qorxuram...İller sonra...
-Başa düşürem...Amma burada ne sen güünahkarsa, ne de Sunay...O eclaf sizi ayırmasaydı...
-Men ona çox oxşayıram?...
-Üz quruluşun he, amma gözlerin ananındır...
Kerim baba qapının desteyini burdu.Qapı astaca açılmağa başlandı.Fuad qorxu dolu baxışlarla Kerim babaya baxdı.
-Men... bacarmaram..
-Bacararsan...Oqtay senin kimi qorxağı heç vaxt bağışlamaz eks teqdirde...
-Oqtayı haradan tanıyırsınız?
-Bir müddet bu eve qonaq qisminde yaşamışdı...Onun ele derim ve menalı gözleri var ki....
-Yaxşı...
Kerim baba onu içeri buraxdı.Fuad ağır addımlarla içeri girdi.Gözlerini yumdu.Yumruqlarını berk sıxıb buraxdı.Tekrar gözlerini açanda Sunayı qarşısında gördü.Sunay ona yaxınlaşıb ellerini üzüne qoydu.
-Menim balam...-deyib ağlamağa başladı.
Fuad daş kimi qadına baxmağa davam edirdi.Sunay ellerini oğlunun üzünde gezdirmeye davam eledi.Elleri titreyirdi.
--Sakitleş,Sunay,-Kerim baba bunu deyib Sunayın qolundan tutdu.-Sakitleş,qızım...O burdadır...
Fuad qadına baxdıqca mehv olurdu.Kerim baba Sunayı sinesine sıxıb qucaqladı.
-Şşş...Sakitleş, qızım...
-Eger men size narahatlıq töretdimse, üzr isteyirem.-deyib çıxmaq istedi.
-Yooooxxx, geeetttmeee,-Sunay feryadedici sesle seslendi.-Getme, yalvarıram sene...İstesen ayaqlarına qapanaram, amma getme...Yalvarıram getme...
Fuad qadının feryad ve acı dolu sesinden geri çevrildi.Sunay ona yaxınlaşdı.Titreyirdi.Onun aşağı eyildiyini gören Fuad celd onu saxlatdırdı.
-Lazım deyil, xahiş edirem...Mene ezab vermeyin...
* * *
Oqtay onu maşınla harasa aparırdı.Humay elini ona verende içinde bir titreme keçmişdi.
-Siz meni hara aparırsınız?-udqunaraq

<< 1 ... 71 72 [73] 74 75 ... 213 >>