da...Üstüme gelme, yalvarıram sene....
Fuad Nergizin ağladığını görüb ona yaxınlaşdı.Titrek elleri ile onun başını sinesine sıxdı.
-Yaxşı, ağlama...Men yanındayam...
Nergiz onu qcaqlayıb daha da berk ağlamağa başladı.
-Şşş....Sakitleş....Gel buradan uzaqlaşaq...
-He...
Fuad onu maşınına eyleşdirib özü de sükan arxasına keçdi.Maşın artıq yollarda idi.Fuad tez-tez Nergize baxırdı.Nergiz key kimi başını şüşeye dayayıb gözlerni mechul nöqteden ayırmırdı.
-Fuad?!...
-Eşidirem...
-Niye ağlamaq isteyirdin?!...
-Sunay xanımı tanıyırsan?
-Humayın evindeki Sunay xanımı?...He, tanıyıram...Ne olsun ki?!...Çox mehriban qadındır...
-O...menim anamdır...
Fuadın güc-bela ile dediyi sözlerden Nergiz gözlerni geniş açıb ona baxdı.Fuad özünü gücle saxlayırdı.Bütün bedeni titreyirdi.Birden keskin süretle maşını kenara sürüb saxlatdırdı.Qolları boşaldı.Küreyini arxaya verdi.Gözlerini qapadı.Nergiz özüne gelmeye başlayırdı yavaş-yavaş.
-Senin anan?!-sesi asta çıxdı.
-He...
* * *
Kerim baba Sunayı sakitleşdirmeye çalışırdı İşare ile hamının çıxmasını istedi.Günayla Seide metbexden çıxıb bağa düşdüler.Tural heyecanla onların qarşısını kesdi.
-Ne oldu?
-Ay balam, sakitleş...
-Sunay xalam necedir?
-Tural, xalam yaxşıdır...
Kerim baba stulçekib Sunayın qarşısında eyleşdi.Sunay donuq ifade ile gözlerini mechul nöqteden ayırmırdı.Kerim baba onun elinden tutdu.
-Sunay, qızım..Meni eşidirsen?...
-Buyurun, Kerim baba...
-Qızım, özünü bu qeder üzme...Heyat möcüzelerle doludur...Seni oğlun sağ-salamatdır...Sen bunu istemirdin?...
-Haqlısınız,Kerim baba...Menim balam sağdır...
-Qızım, inan mene...O, sene qayıdacaq...Vaxt ver ona...
-Kerim baba, bir şey soruşmaq isteyirem...
-Soruş...
-O adam...Yeni...Oqtay...Nece adamdır?...Doğrudur, onu az-çox bilirem, amma tanımıram...Qorxuram...
-Sunay, qorxma...Oqtay qızıl adamdır...Sert, soyuqqanlı olsa bele heç kimde olmayacaq qelbi var...Onun derin baxışlarında o qeder şey gizlenib ki...
-Yeni heç de pis adam

<< 1 ... 81 82 [83] 84 85 ... 213 >>