susurdu.Fuad hirsle maşını işe salıb soruşdu:
-Seni hara aparım?
Nergizin rengi kağız kimi ağarmışdı.Qurumuş dodaqlarını yaladı.
-Nergiz, seninleyem!
Fuadın qışqırığından diksindi.
-Humayın evine...
Maşını ireliye doğru şütümeye başladı.Yol boyu heç biri dinmirdi.Fuad hirsle maşını idare edirdi.Nergiz key kimi başını pencereye dayamışdı.
-Çatdıq!
Nergiz Fuadın ssesinden diksindi.Gözlerini geniş açdı.Fuada baxıb nese demek istedi.Amma onun hirsden bozarmış üzünü görende vaz keçdi.Telesik maşından endi.Fuad buna bendmiş kimi tez maşını geri sürmeye başladı.Nergiz dodaqlarını dişledi.Çantasını berk sıxdı.Darvazanın zengioni basdı.Tural qapını açdı.
-Buyurun!-deyib onu içeri buraxdı.
-Humay gelib?
-Beli, yuxarıdadır...
Nergiz başını terpedib eve girdi.Kerim baba ağır addımlarla pillekanlardan endi.
-Qızım, xoş geldin!...
-Xoş gördük, deyib zorla gülümsündü.
Kerim baba ondakı deyişikliiyi sezdi.Yaxınlaşıb soruşdu.
-Qızım, ne olub sene?
-Ciddi bir şey deyil...Humay otağındadır?
-He...
-Yaxşı,-deyib yuxarı qalxmağa başladı.Otağa çatıb qapını döydü.
-Meni rahat buraxın...
Humayın ağlamsınaraq dediyi sözler Nergizi heyecanlandırdı.
-Canım, menem,-deyib qapını açdı.
Humayın döşemede dizlerini qucaqlanaraq eyleşdiyini görende celd qapını bağladı.Humayın yanında eyleşdi.Onun çiyinlerinden qucaqladı.
-Ne olu sene?...Kim seni üzüb?...
Humay key kimi ona baxdı.
-Bacarmıram daha, Nergiz...Özümle bacarmıram...
Humay bunları deyib berkden hönkürmeye başladı.Nergiz onu daha berk qucaqladı.
-Şşş...Sakitleş, canım....Ne olub axı?...Hansı eclaf seni incidib?...
-Oqtay...Onun gücü nededir, bilmirem...
-Oqtay?!...
-He...Bacarmıram artıq,Nergiz...Bacarmıram...Onun üzüne baxma, amma...danışığı, hereketleri, baxışları, nefesi....
-Humay, baş verib ?
Humay başını ona teref çevirdi.Her iki qızın gözleri dolmuşdu.
-Sene ne olub,Nergiz?...
-Peşmanam, Humay...Çox peşmanam...Kaş ki, onu incitmezdim...Kaş ki...İndi onun nece insan olduğunu görürem....
-Bes onu

<< 1 ... 85 86 [87] 88 89 ... 213 >>