Qedir bir-birlerine baxıb başlarını terpetdiler.
* * *
Artıq yeni seher açılmışdı.Oqtayla Fuad metexde yemek yeyirdiler.
-Nergizle ne danışdın?
Oqtayın sualından diksindi.
-Ne demek isteyirsen?-udqunub soruşdu.
-Sen adeten evime gelmezsen...Ne olmuşdu dünen?...
Fuad çaydan qurtum etdi.
-Eşidirem.
-Oqtay, men daha özümü saxlaya bilmirem...Bacarmıram...Ne edeceyemi bilmirem...
-Sene ovaxt deyende ki, hele de seveceksen, inanmırdın mene...
-He..Oqtay, ne deyirsen, düzdür, amma xahiş edirem, kömek ele mene...
-Ne edim, Fuad?!...
Oqtay başını yelletdi.
-He...Eslinde haqlısan...Sen ne ede bilersen ki?!
Fuad bunu deyib köks ötürdü.
-Bes anan?...Onu gördün?
Qefil sualdan diksinib Oqtaya baxdı.
-Bilmirem,Oqtay...Bil-mi-rem...Ne edeceyimi, nece düşüneceyimi bilmirem...İller sonra ailemi tapıram, amma...
Oqtay elini onun çiynine qoydu.
-İnan mene,Fuad...Her şey düzelecek...Bugün de get...
-Sağ ol,Oqtay, sağ ol...Sen harasa telesirsen?
-İşim var...Humayla...
Oqtay bunu deyib ayağa qalxdı.
-Oqtay, sen o gün mene demişdin ki,altdakıları bilsen, mene edersen...Niye ele dedin axı?...
-Men sadece heqiqeti dedim.
-Vecime deyil,Oqtay...Men seni buraxan deyilem!
* * *
Humayla Nergiz evden çıxıb maşına eyleşdiler.Maşın artıq yoldakı maşınlara qarışmışdı. Nergiz sükanı idare eden Humaya baxdı.
-Humay, Resul meselesi nece olacaq?
-Baxarıq, Nergiz...Narahat olma...
-Yox, Humay, narahatam...Men Resulun gözlerindeki nifreti gördüm...
-Neyi gördün?
-Belke de her şeyi...
-Nergiz,sakitleş...Yaxşı, danışaram...
Artıq çatmışdılar.
-Ancaq anlamadığım bir mesele var...Niye Kamal dayı oğlunu bu işe aldı?...Lap olsun müveqqeti...
Humay ağzını açıb cavab vermek isteyirdi ki,telefonun zengi çalındı.Ekrana baxanda esebinden titreyirdi.Zengi qebul etdi.
-Eşidirem,Oqtay bey!...Ne?!
Humayın şoka düşmüş üzünü görende Nergiz azacıq qorxdu.
-Aydındır,-deyib zengi sonlandırdı.
-Ne oldu yene?
-Nergiz, qorxulu şey olmayıb, narahat olma...Axşım görüşmeliyem bu

<< 1 ... 89 90 [91] 92 93 ... 213 >>