cenabla...İşi varmış...
Humayın eseble dnışması Nergizin gözünden yayınmır.Onlar içeri girdiler.
Resul yuxarıdan onları izleyirdi.Az qala partlayırdı..


Oqtay maşını idare edirdi.Fuad tez-tez ona baxırdı.Nese demek, soruşmaq isteyirdi, amma susurdu.Yumruqları tez-tez yığılıb-boşalırdı.Oqtay onu halındakı deyişikliyi sezmişdi.
-Eşidirem,Fuad...
-Oqtay, belke deyesen?!-sesi gerginlikden titreyirdi.
-Neyi deyim?!
-Humaya 10 ili...
Oqtay susdu.Fuad ona baxanda dediyi sözden peşman oldu.
-Fuad, bağışla, amma bunu ede bilmerem...
-Axı niye?!....Niye istemirsen ki, Humay 10 ili öyrensin?...
-Çünki 10 il cehennemdir,Fuad...Sen çox şeyi bilmirsen...Ve seni bir daha emin edirem:Eegr bilsen, meni öz ellerinle öldürersen...
-Heç vaxt,Oqtay!....Eşidirsen?!...Men heç vaxt bunu etmeyecem!!!
-Özüne bu qeder emin olma, qardaşım!...
-O zaman danış!
-Fuad!!!
-Oqtay,sen mene inanırsan, ya yox?!...
-Sene heç kime inanmayacaq qeder inanıram, Fuad...Ve xahiş edirem, söhbeti qapadaq!...
-Xeyr, cenab, qapatmıram!...Ya sen her şeyi mene olduğu kimi danışırsan, ya da ki men gedib o eclaf Qedirin yaxaxsından tutub her şeyi birce-birce öyrenirem!....İkisinden biri,Oqtay,ikisinden biri!!!
Oqtay sert hereketle maşını bir kenara sürüb saxlatdırdı.
-Bunu heqiqeten isteyirsen?
Oqtayın ses tonu Fuadı azacıq hürkütdü.
-He...
Oqtay ona öldürücü baxışla baxdı.
-Yaxşı, day günah menden getdi, qardaşım...
-Oqtay, yadındadır sen menim heyatımı xilas ederken men sene demişdim ki, dünya dağılsa da men seni buraxan deyilem....Yadınadır,ya yox?!....Sen tekce menim heyatımı yox, geleceyimi, ailemi de xilas etmisen...Men 14 yaşlı uşaq idim o vaxr...aradan 10 il deyil, lap 100 il keçsin...Eyni sözleri yene de tekrarlayıram: Ne baş veririse, versin, men hemişe senin yanındayam...
Oqtay Fuada baxıb teessüfe başını yelletdi.
-Fuad, niye maraqlanmadın?
-Neyle?
-Men nece oldu ki, seni xilas ede bildim?
-Çox sade,dostum, orada senden başqa heç kim yox idi, ona göre...
Oqtay Fuada

<< 1 ... 90 91 [92] 93 94 ... 213 >>