çıxdı.Qedir hirsinden dodaqlarını çeyneyirdi.Rafiqin içeri girmesi ile söhbete başladı.
-Rafiq, hücuma keçirik!
-Ne?!...Qedir, ağlın başındadır senin?!...
-Bes Oqtayın ağlın başındadır?!...Sen hele onu soruş!...
-Yoxsa...?!...
-Niye de olmasın?!...
Rafiq şoka girdi.Boğzını arıtladı.
-O zaman bele çıxır ki, onu burada saxlayan atasının qisası deyildi?!...
-O öz yerinde...Amma başqa sebebler de var...
* * *
Artıq axşam düşmüşdü.Humay maşından enib restorana girdi.Oqtay onun geldiyini görüb ayağa qalxdı.Humayın bütün varlığı bir anlığa titredi.Tez özünü ele aldı.
"Lenet şeytana!...Axı ne olub mene?!"
Oqtay ona teref addımlamağa başladı.Humay ürek döyüntülerini eşitmeye başladı.
-Humay xanım, buyurun!
Sese özüne qayıtdı.Başını qaldırıb Oqtayın gözlerine baxdı.Bozaçalar gözler...
-Elbette ki...
İkisi de eyleşdiler.Oqtay elini qaldırıb ofisiantı çağırmaq isteyirdi ki, restoranın sahibi İlhamın telaşla ora-bura gezdiyini gördü.
-Humay xanım, üzr isteyirem!...Bir neçe deqiqeliye sizi tek qoymalı olacam...
Humay heç anlamayıb ona baxdı.Oqtay telesik ayağa qalxıb İlhamın yanına geldi.
-İlham, ne olub sene?
İlhamın gözleri güldü.
-Oqtay?!...Oqtay, seni Allah yetirdi...Yalvarıram, mene kömek ele...Ne xidmet istesen ederem, amma nolar kömek ele mene...
-İlham, adam kimi danış görüm!
-Bir cütlük buraya müğenni çağırıblar, hele gelib çıxmayıb...Vaxt tamamdır...Men ne edecem, bilmirem...Başımı itirmişem...
İlahmın heyecanla danışması Oqtayın diqqetinden yayınmadı.
-Kimi çağırmısan?
İlham diksinib ona baxdı.Qulağına eylib fısıldadı.
-Mene musiqiçileri göster...
İlham şok oldu.Böyümüş gözlerle ona baxdı.
-Sen... ne...dedin?!...
-İlham, özün de bilirsen ki, men bir sözü 2-ci defe tekrarlamıram...
İlham udqunub başını terpetdi.
-He..Elbette ki...Gel gösterim...
Humay stolun arxaında eyleşib gözlerini boşqablara zilleyib susurdu.Artıq 15 deqiqe keçmişdi.Humay esebileşerek ayağa durmaq isteyirdi ki, birden işiqlar söndü.
-Xanımlar ve cenablar,

<< 1 ... 96 97 [98] 99 100 ... 213 >>