soruşa-soruşa
taparam men.
Ayxan qapını açıb, çöle çıxarken
kinaye ile dedi:
- Sizin kenddeki bulaqdı bu,
soruşa-soruşa tapasan? Gel, düş
qabağa.
Xedice mesum bir ifade ile:
- Men qabaqda olsam, yolu nece
bilecem?
Ayxan eli ile başını tutub,
esebilikle dedi.
- yaxşı, arxamca gel.
Yol boyunca qabaq da geden
Ayxan dodaq altı deyinirdi. Her
kesin romantik biri kimi tanıdığı o,
bu qızın sefehlikleri qarşısında
ancaq esebleşirdi. Ne vaxt özünü
nezaketli biri kimi aparmaq istese,
o qız onun içindeki kobud oğlanı
oyadırdı. Bu düşüncelerle
boğularken, birden arxadan gelen
seslerin ferqine vardı. Geriye
çevrildik de Xedicenin idmançı
olduğu hiss olunan bir oğlanla
danışdığını gördü. “geldiyi ilk
günden, sürete bax” – deye
düşünüb getmek isteyirdi ki,
eşitdiyi sözler onu onlara
yaxınlaşmağa mecbur etdi.
Oğlan:
- Gözel qız, nömreni mene vere
bilersen?
Xedice mesumluqla:
- Ehtiyacın var?
Oğlan bic-bic gülümseyib dedi:
- Hem de nece.
Xedice gülümseyib, çantasını açdı.
Köhne model telefonun çıxarıb,
arxa qabağın açmağa çalışdı. Bunu
gören oğlan:
- Gözel qız, neynirsen?
Xedice artıq sim kartı çıxarmağa
çalışaraq, başını qaldırmadan:
- Nömreni çıxarmağa çalışıram.
Oğlan gülerek:
- O mena da yox ee, nömrenin
reqemlerini balam- deyib, elini
qaldırıb Xedicenin yanağına
uzadırdıki, bir el qolundan tutdu.
Ayxan qezeble:
- Onu vere bilmeyecek.
Getmeliyik.
Oğlan kobudluqla qolunu çekib,
Ayxana qezeble baxaraq dedi:
- Sen kimsen ee?
Ayxan ne ise demek isteyirdiki,
Xedice onu qabaqlayıb boynunu
qucaqlayaraq:
- O menim anamın emisi oğlunun
qızının oğludu.
Ayxan esebilikle:
- Qısaca Ayxan.
Oğlan:
- Her kimsen! Ne cesaretle menim
işime qarışırsan he?! Ölümün
çatıb?!
- Ne xoruzlanırsan üstüme?!
Qarışaramda!
Oğlan:
- İndi göstererem sene! –deyib eli
ile azca kenarda duran dostlarını
çağırdı.
Ayxanın cesareti ona teref gelen 5
idmançı oğlanı gördükde qırıldı.
(müellif: Cemile Memmedli) Heç
birinine nece qalıb

<< 1 [2] 3 >>

_charli [OFF] (19.08.2013 / 00:00)
yoxdu ta?