13-İKİ FEDAKAR
Mö`minler ağası Hezret Eli (eleyhissalam)-ın qanlı üreyinden qopan odlu sözler dağlar ve qayaları bele lerzeye getirdi, amma orada olanların xeste ürekleri hetta az da olmuş olsa bele terpenmedi, bir neçe neferden başqa. Onlar Eli (eleyhissalam)-ın çağırışına müsbet cavab vermediler. Hezret xütbenin sonunda üç defe buyurdu:
«O kes ki, itaet olunmur, onun re`yi yoxdur.» Bu vaxt bir şexs qardaşı ile birlikde ayağa qalxıb dedi: Ya Emirelmö`minin, budur men ve qardaşım sizin buyurduğunuzu qebul edirik, nece ki, Allah Hezret Musanın camaatına buyurmuşdu, o zaman Musa dedi:
«Perverdigara, menim ixtiyarım tekce özüme ve qardaşıma aiddir.» Bize ferman ver, and olsun Allaha, senin emrinle cihad meydanına teref hereket ederik, hetta yolumuzda tikan ve oddan en böyük maneeler bele olarsa, hamısını aradan apararıq. Düşmeni meğlub etmek üçün işe başlayarıq. Hezret Eli (eleyhissalam) onların her ikisini dua etdi.
14-SEFERBERLİK
Hezret Eli (eleyhissalam) Müaviyeenin ordusu Enbar şeherine hücum etdiyi zaman İslam ordusunu seferber etmek fikirinde idi. İşğalçıları qesb etdikleri torpaqlardan qovmaqdan ötrü bütün imkanlarını işe saldı, lakin İraq camaatının vefasızlığı Eli (eleyhissalam)-ın bu hedefe çatmasının qarşısını aldı.
O, odlu xütbe ve inqilabi çıxışdan sonra («Nehcül-belağe»nin 27-ci xütbesi) yaxın kömekçilerinden olan Harisi camaatı cihada de`vet etmeye gönderdi. Haris camaatın yanına gelib bele feryad etdi: «Canlarını Allaha satıb dünyanı axirete deyişenler hardadır? Her kes bu işde razı olsa sabah Rehber mehellesinde yığılsın.» Te`yin olunmuş gün mö`min ve pak qelbli şexsler hemin mehellede yığışmışdılar, lakin onların sayı 300 nefere çatsaydı onların baresinde hökmüm ve re`yim olardı, ancaq indi bu barede heç bir ferman vermeyeceyem!
15-EMEL ADAMI OLUN!
Zehhak ibni Qeys Müaviyenin yaxın kömekçilerinden biri, elece de qaniçen qarınqulu ve derbar nökeri idi. Hekemeyn macerasından ve Xevaricin mehvinden sonra Müaviye Hezret Eli
»Oxu zalına keç