he?
Ayxan Xedicenin bu baxışlarına
dözmeyib, gülümseyerek:
- Taparam – dedi.
Melahet xanımla sağollaşdıqdan
sonra, gödekcesini götürüb evden
çıxdı.
2 SAAT SONRA:
Pijamalarını geyinmiş Xedice,
perdeni çekib otağı havalandırmaq
üçün pencereleri açanda bir
öksürek sesi eşidib celd çöle baxdı.
Ayxan dizlerin qucaqlayaraq,
pencerenin dibinde oturmuşdu.
Xedice teeccüble:
- Senin ne işin var burda?
- Elmar bu gün evde
olmayacaqmış, o biri uşaqlarda çox
uzaqda yaşayırlar. Bir gece burda
qalsam heç ne olmaz.
Xedice vecsizce çiynini çekib,
pencereni örtmek istese de,
Ayxanın yene öskürdüyünü eşidib
elini saxladı. Bir az düşündükden
sonra, astaca dedi:
- İsteyirsense, bu gün menim
otağımda qal.
Heç Xedice sözünü bitirmemiş,
celd ayağa qalxan Ayxan gözlerini
ona dikib teeccüble dedi:
- Ne?! Senin otağında?
- He..
- Seninle beraber?
- He..
Ayxan Xedicenin üz ifadesinden
ciddi olduğunu anladıqdan sonra,
çiynini pencereye söykeyib bilmiş
bir ifade ile Xediceye baxdı. elini
uzadıb, saçının ucundan tutaraq, bic
bir gülümseme ile dedi:
- Eminsen? Burda bir çarpayı var,
men harda yatacam?
- Şkafda
Xedicenin vecsizce dediyi söz
sayesinde, yene şoka giren Ayxan,
gücle özünü toplayıb dedi:
- Niye?
- Çünki men uşaqlıqdan anamla
yatıram ve bu günde ele olacaq. Bu
otaqda anamın seni görmeyeceyi
tek yer şkafdı.
Ayxan Xediceye öldürecekmiş
kimi baxıb:
- Bunu bayaqdan de. Gedib öz
otağımda yatımda. Da niye
xeyallarımla oynayırsan.
- Ne xeyalların?
Pencerenin kenarını qezeble sıxıb:
- Heç..- deyen Ayxan, başını
kederle aşağı saldı.
Birden Xedice qollarını boynuna
dolayıb, onu qucaqladı. Ayxan ne
baş verdiyini anlamağa macal
tapmamış, qulağına:
- Mene göre eziyyet çekdiyin üçün
bağışla- deye pıçıldayıb, yanağına
bir öpüş qondurdu.
Ayxan ne edeceyini bilmeden,
qeyri-iradi Xediceni qucaqladı. Ne
ise demek istese de, alınmırdı.
Sonunda anı yaşamağa qerar verib,
gözlerini yumub gülümseyerek,
Xediceni daha da özüne sıxdı.

<< 1 2 [3] 4 >>