otagima getmek isteyerken Kamran golumu berk sixdi.
Anam da otagdan gishgiriga chixdi.
- ne olub size?,- Kamranin golumdam tutdugunu gorub ,- Kamran oglum ne bash verir?
- o bash verir ki, bunun dili 5 metre yox 15 metredir!
- burax golumu , incidir axmag!!!
- Narmin normal danish! Kamran sen de burax golunu.. , - anam bize teref gelib meni onun elinden aldi. Kamranin ise gezebli baxishi az qalirdi meni oldursun. Golumu ovxalayib ona incikle baxdim.
- ayidir ele bil! Heyvan, getmirem men sene! ,- deyib tez ordan gacdim. Anamla Kamranin deyinmeyi bir birine garishdi. Otagima kecib hirsle paltarimi cixardirdim. Anam otaga geldi.
- Narmin , bu ne sozlerdir sen erine deyirsen?
- o bashladi! Mene deyir men uzuk taxmayacam! Xeyir ola axi?
- bir uzuk uste bir birinizi didirsiniz? Ayib deyil?
- ayib ona olsun!
- sen bu cur ifadeleri erine garshi desen, ozu de bashga bir adamin yaninda, onda senin yoldashina kim hormet edecek?
- men..
- menim yanimda ona axmag deyirsen. Gormusen ki men atana ele soz deyim?
Bashimi ashagi salib sakit :
- yox,- dedim.
- ay sagol. Beyem men atanla dalashmamisham? Ancag ne senin ne bir geyrisinin yaninda hech vaxt artig kelme dememishem. Sen use bile bile ki evde men varam, sesini bashina atmisan.
Anam mene oyud nesihet verib otagdan cixdi. Men sakit eyleshib fikre getdim. Uwag idim, 18 yashimda ne basha dushurdum ki.. onsuz her sheyin tez olduguna gore heyecanli idim..
Axwam ne geder gozlesem de Kamrandan xeber yox idi. Ozumu sakitleshdirirdim ki, yegin xestexanadadir, vaxti yoxdur. Ona gore olmayan sebrimi gucle basib oturmushdum. Ancag saat 12-ni kecse de hele ondan ses yox idi. Mobil telefondan istifadeye tezelikce kechmishdim. Ona gore aglima gelmirdi ki ,ona zeng edim. Anam otagima girib nese sorushdugda meni narahat gorub :
- hele barishmamisiniz?
- yox. Hech yigir ki?!
- yigmir, sen yig.
- men niye?,- gashimi duyunleyib anama baxdim.
- ozun bil.. ancag xirda shey yste gururlu olma. Sonra

<< 1 2 [3] 4 5 ... 33 >>