Imam Elinin beyeti


Muhemmed Huseyn Tebatebai yazır: “Birinci Xelife ekseriyyet Sehabelerin reyi ile xelife seçildi. (“İslam ve Şielik”seh 66,2005-ci il,Xuda neş.)

Eli (r.a.) demişdir: «Ebu Bekre, Ömere, Osmana beyet getirmiş adamlar, onlara beyet getirdikleri meselede mene de beyet getirmişler. Onlarda qayda bele idi ki, orada iştirak eden adam özü isteyeni seçe bilmez, o zaman orada olmayan ise seçilmiş adamı redd ede bilmezdi. Yalnız mühacirlerin ve ensarların şurası bir adam haqqında eyni fikirde olub, onu imam adlandıranda, Allahın bu işe razılığı elameti sayılardı. Eger bir nefer tene ederek ve ya bidetle onların işinden özünü kenara çekseydi, onu fikrinden daşındırardılar. Etiraz etseydi, möminlerin yolu ile getmediyi üçün ona qarşı üsyan ederdiler ve Allah da ona layiq olduğunu vererdi» («Nehcu-l-Belağe», seh:366-367 (tercümede seh. 298, Tehran çapı, 1995),6-cı xütbe)

İbn Ebil-Hedid "Nehcul-Beleğe" eserinin şerhinde neql edir ki, Ebu Bekrin xelife seçilmesinin sebebi soruşulduqda Hezreti Eli bele cavab vermişdir: "Biz insanlar içinde bu işe en layiq olanın Ebu Bekr olduğunu düşünürdük.Çünki O (Quranda zikr olunmuş) mağara yoldaşıdır, iki neferden ikincisidir ve bir onun tecrübesini de bilirdik ve Allahın Elçisi sağ olduğu zaman ona namazda imam durmağı emr etmişdi." ("Şerhu Nehcil-Beleğa", İbn Ebil-Hedid, 1/332)


Eli (r.a) dedi:”Ey camaat! Bu iş (İmamet) İmamet üçün bacarıqlı,Allahın buyruqlarını daha yaxşı bilen kimse haqqdır.Bele olan teqdirde eger bir kimse,ixtişaşçı fitne salmaq istese haqqa qaytarılar.Eger haqqa boyun eymekden uzaqlaşsa onunla müharibe ediler.And olsun İmam ve Xelife teyin etmek üçün bütün insanların iştirak etmesi şert olsa bele aydındır ki,bu olması iş deyildir.Axı hamını bir yere cem etmek olmaz.Bu iş üçün layiqli adamlar toplaşar ve Xelifeni seçerler ki,başqaları onların seçdiyini qebul etmelidirler.Orada hazır olanlar sesini,sözünü geri götüre bilmez.Orada olmayan da başqa şexsi seçe bilmez.” (Nehcul Belağa,suffuh

[1] 2 3 ... 7 >>