şeyi ona
açıqlamaq meqsedinden el
çekmemişdi. Odur ki, otağın qapısı
ağzında Ayxanın eve gelmesini
gözleyirdi. Çöle çıxmaq istese de,
qorxurdu. Ne vaxt Asim baba ile
rastlaşsa qorxunc baxışların altında
ezilirdi. Qorxusundan her şeyi
açıqlamaq üçün bele ona yaxınlaşa
bilmirdi. Ve sonunda, gözlediyi
qapı sesini eşidib, yavaşca qapını
açaraq çöle çıxdı. Ayxanın qapının
ağzındakı asilqana gödekcesini
asdığını görüb, pıçıltı ile onu
çağırdı:
- Ayxan...
Ayxan çevrilerek ondan azca
qabaqda olan Xediceni görüb,
gülümseyerek, yüksek sesle dedi:
- Yene ne var Xedice?
Xedice celd ona yaxınlaşıb, eli ile
“sus” işaresi ederek:
- Şşşş.. Asim babanı oyadacaqsan.
Ayxan kinaye ile:
- Ele menim de meqsedim odu da,
yoxsa kim meni senden qoruyar.
Xedice esebleşerek:
- İnsaf yeni. Men burda günlerdir
özümü senden qorumağa
çalışarken, sen sanki menem seni
ele keçirmeye çalışanmış kimi
davrandın. Yalançı.
Ayxan ciddi bir ifade ile:
- Yalançılığı senden öyrenmişem.
Sözlerin bitdise, gecen xeyre-
deyib, getmek isteyirdi ki, başını
aşağı salan Xedice onun qolundan
tutaraq pıçıldadı:
- Bağışla, men sene ... men bele
olacağını bilmirdim. Senin sadece
özünden razı axmaqlardan biri
olduğunu düşünüb ders vermek
istemişdim. Amma tanıdıqca
gördüm ki, ele deyilsen. Mehriban
bir üreyin var, mesum bir kend
qızını yoldan çıxarmağa çalışan
azğın teke olsan da.
Ayxan: “ ne? Azğın teke nedi?”-
deye düşünüb gülümse de, birden
qışqırdı:
- Baba, bu senin emin qızın qızı
yene mene ilişir!
Xedice şoka girmiş bir veziyyetde
Ayxana baxarken, arxadan gelen
xeberdarlıq menasındakı öskürek
sesini eşidib yerine mıxlandı.
Ayxan qımışaraq yanından
keçerken, o sadece öz-özüne
pıçıldaya bildi:
- Amma men.. o...yox o...men
yox..
SEHER:
Xedice kitablarını sinesine sıxıb,
başını aşağı salaraq yolu gedirdi.
Artıq Ayxanın onu bağışlamayacağı
nı düşünürdü.(müellif: Cemile
Memmedli) Her şey ortaya
çıxmışken onunla eyni evde de
qala bilmezdi ve Asim babanın

<< 1 [2] 3 4 >>