Bezen o qeder yalnız olar ki, insan
yalnızlığı ile barışa bilmez... Bezen o qeder sever ki, insan, amma o sevgine layiq
olacaq birsi olmaz.
Bezen o qeder bağlanar ki, insan sonra çox
peşman olar. Amma sonraki peşmanlıq
fayda etmez. Sadece düşündüyün hiss
etdiyin bir şey o olar...
Bezen ise ehatende olan insanlar sene qeribe baxar... Terk edilmiş, yada sevmeyi
bacarmayan, sevilmeye layiq olmayacaq
birisi kimi görüler.
Ve sen de bununla razılaşarsan. Bir çox
vaxtlar ise güzgünün qarşısına keçib özün
olduğunu, kimseye fikir vermeyecyini,
deyersen.
Amma bu sadece deyilmiş sözler olar..
Çünki sen her kesin dediyini anlayarsan,
sehv bele olsa heç bir söz demeden
susarsan, çünki danışdıqda onlar seni
yenede yalnış çıxardar..Hemişe seni
qınayarlar, amma qınanmalı olan insanlar eslinde onlar olar..Ve bunu düşünersen ki
onlar niye öz sehvlerini anlamaz..Cavabını ise onlara baxdıqda anlayarsan..Çünki onlar özlerinde görmediklerini bir başqasında
görereler..Bu heyatdan yoruldum deyırsın heyatını günahlandırarsan, amma eslinde
günahkar olan heyatın yox, heyatında rol
oynayan insanlar olar...
O qeder düşünersen ki, bir çox vaxt artıq
özün-özünden bele yorulub, küsersen. Amma yene de her şeye baxmayaraq, heyatın
davam eder.
Ve her açılan yeni bir günde, yeni ümüdlerle
ayılarsan, yeni insanlar ve en esası yeni simalar görersen. Eslinde o simalar yeni olmaz, sadece sene qarşı deyişen simalar
olar. Sen ise yeniden heçne olmamış kimi
görünersen, amma eslinde içinde
düşündüklerin o qeder acı olar ki, belke o
acıları silecek birisi olmaz.
Yene de yoruldum, her şeyden bezdim,
insanları, ehatemde olanları görmek
istemirem deyersen...
Amma tesadüfler o qede yaxındır ki, seni
onlarla her defe qarşıdırar. Bezen ise
yanıldığını düşünersen, her şeyi
bağışlayarsan yeniden onlara inanarsan.
Amma sen yeniden onlara bağlandıqda,
onlar seni ele ezib keçerler ki, demeye
sözün, ağlamağa göz yaşın olmaz.
Sadece özünü danlayarsan ve niye her defesinde

[1] 2 >>