once çox qetiyyetle
davransa da, indi ne deyeceyini
bilmirdi sanki. eli ile saçını
qarışdırıb, dedi:
- Bagişla. Dünen men ele demek
istemirdim.Yeni bir eşşeklik etdim.
- Demeli eşşek olduğunu boynuna
aldın?
- Neyse... çox üzr isteyirem.
- Mene ne senin üzründen?
Axmaq!
Ayxan artıq esebleşerek, zorla
gülümseyib:
- Yaxşı da Xedice. Meni
bağışlamağın üçün ne edim? Diz
çöküm?
Xedice kinayeli bir ifade ile:
- Ola biler.
- Yox bir! Neçe defe üzr
isteyecem? Bağişlada, bir eşşeklik
etdim. Da niye uzadırsan?
Xedice qezeble ayagını yere çırpıb:
- Uzadaramda! Sen menim ilk
öpüşümü korladın! ömrümün
sonuna kimi bu pis xatire ağlımda
olacaq.
Artıq eseblerine hakim ola
bilmeyen, Ayxan ona yaxınlaşıb:
- Demek senin ilk öpüşünü
korladım elemi?!
- He!
Ayxan:
- Onda duzeldek- deyib, Xedicenin
qolundan tutaraq özüne çekib
dodaqlarına yapışdı.
Xedice keçen defe ilk öpüşün
heyacanından heç ne anlamasa da,
indi artıq anlayırdı öpüşün nece bir
duyğu olduğunu.( muellif: Cemile
Memmedli) Az onceki qezebinden
eser qalmamışdı sanki. özünü
üzünde dolaşan isti nefesin ve
dodaqlarında hiss etdiyi zerif
öpüşün sehrine buraxmışdı..Lakin
birden sanki ayılıb bütün gücü ile
Ayxanı iteledi. Hele de bayaqki
anın tesirinde olduğundan, ağlına
gelen ilk şeyi söyledi:
- De ha, ikinci öpüşümü de
korladın indi.
Ayxan utandığı belli olan Xediceye
bir addım yaxınlaşıb,
gülümseyerek:
- Ele? Onda bunu da düzeldek-
deyib, yene onu özüne çekib öpdü.
Xedice onu yene iteleyib, artıq
uşaqcasına bir ifade ile:
- Dee, üçüncüsünü de korladın!-
Deyib, Ayxanın yene ona teref
gelmesi ile geriye çekilmeye
çalışdı, amma küreyi arxasındakı
ağaca deydi. O yana getmek istese
de, Ayxan artıq ellerini ağaca
dayayaraq, ona qaçış yolu
saxlamamışdı.
Ayxan ağaca qısılan Xediceye daha
da yaxınlaşıb, başını azca eydi.
Onun gözlerine baxıb,
gülümseyerek dedi:
- Dördüncüsünü, beşincisini, hetda
sonuncusunu bele men
"korlayacam". çünki senin
öpüşlerin yalnız mene

<< 1 2 [3] 4 >>